چکیده:
اهداف تربیتی یکی از مهم ترین مولفه ها برای نمایش وضعیت تعلیم و تربیت یک جامعه است و یکی از مهم ترین ابعاد تربیتی، تربیت اجتماعی است. زیرا رسیدن به آن کارکرد اجتماعی تعلیم و تربیت را نشان می دهد. در این راستا، مقاله حاضر به بررسی تحلیلی و مقایسه ای اهداف تربیت اجتماعی در آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران با اهداف تربیت اجتماعی از منظر علامه طباطبایی پرداخته است. هدف از این بررسی، تحلیل اهداف تربیت اجتماعی در آموزش و پرورش ایران و کشف موارد تشابه و تفاوت آن با دیدگاه های علامه طباطبایی است. بدین منظور از روش اسنادی - تحلیلی بهره گرفته شد. نتایج مقاله نشان داد که از اهداف تربیت اجتماعی ایران، هفت هدف در نظام آموزشی ایران و دیدگاه علامه به طور یکسان مورد توجه قرار گرفته است، دو هدف در دیدگاه علامه به صورت کامل تر و عمیق تر تعریف شده است، در دو هدف تفاوت های محتوایی و در دو هدف تفاوت بیانی وجود دارد. در ضمن علامه افزون بر این اهداف، به پنج هدف دیگر در تربیت اجتماعی اشاره کرده است.
خلاصه ماشینی:
با توجه به مطالب پيشگفته، که برگرفته از اسناد و گزارشهاي صادرشده از سوي مقامات آموزشي کشور است؛ در اين مقاله، به منظور تحليل اهداف تربيتي نظام آموزشي کشور و بررسي ميزان هماهنگي آن با جهتگيريهاي اسلامي به آراء صاحبنظرترين و سرشناسترين مفسر قرآن، علامه طباطبايي مراجعه ميگردد؛ زيرا انديشههاي وي در سطحي عميق و همهجانبه و به طور مستقيم از قرآن اتخاذ شده است و به خوبي ميتواند بيانگر فلسفة اجتماعي حاكم بر ايران باشد.
بررسي و تحليل اهداف تربيت اجتماعي براساس ديدگاه علامه به عنوان نخستين گام در بررسي اهداف تربيت اجتماعي ايران تلاش بر اين است كه ضمن تحليل محتواي اين اهداف، نحوة پرداخت علامه به هر يک از آنها مورد توجه قرار گيرد و به اين پرسشها پاسخ داده شود که آيا ميتوان به نوعي هماهنگي و انطباق بين آن دو دست يافت؟ و يا نگاه علامه به اين اهداف از دريچة ديگري بوده است؟ آيا تفاوتها ساختاري هستند و تنها به نحوة بيان بازميگردند؟ يا در محتوا نيز تفاوتهايي وجود دارد؟ روابط خانوادگي سالم: پرورشروحية پاسداري از قداست و روابط خانواده بر پاية حقوق و اخلاق اسلامي نخستين هدف از اهداف اجتماعي نظام آموزشي ايران است و اين امر نشان ميدهد كه روابط فرد با خانوادهاش ابتداييترين و مهمترين رابطة اجتماعي او است كه بايد به آن پرداخته شود.
پس به منظور حفظ سلامت جامعه بايد از ابتدا روحية كاربرد عقلانيت در زندگي فردي و جامعه در افراد پرورش يابد و اين هدفي است كه در تربيت اجتماعي از منظر علامه مورد توجه قرار گرفته است.