چکیده:
المقاصد العلیة فی المطالب السنیة، کتابی از علامه عبدالحسین امینی است در باب چهار آیه از قرآن، که به مباحث عالم دز، توحید، اسماء حسنای الهی و قیامت میپردازد.این کتاب، برای نخستین بار در سال 1391 شمسی به تحقیق سید محمد طباطبایی یزدی منتشر شده است. نگارنده این مقاله که به زبان عربی است پس از مروری کلّی بر درونمایه کتاب، به بیان ویژگیهای آن میپردازد، مانند: کاربرد شعر و ادبیات، زمینه سازی آن برای کتاب الغدیر، حواشی مفید، ادب و انصاف او در نقد دیدگاه ها. نگارنده مقاله، از خلال مطالب کتاب، نکاتی استخراج کرده، مانند دیدگاه امینی در باب احادیث عالم دز، گزارشی از کتابخانه شخصی امینی و نفایس آن، ویژگیهای تحقیق متن.
Al-Maghased Al-Aliyah fi Al-Matlab Al-Saniyah" is a book by Allameh Abdul Hussein Amini about four verses of holy Quran which deal with Zar world، the unity of God ، The Great names of God ، and The day of Doom. This book published for the first time in 1391 in solar calender by efforts of Seyyed Mohammad Tabatabaee Yazdi.The author of the present article، which was in Arabic، First generally review the gist of the book and then he deals with some details such as the use of poems and litrature، itsapplication for Al-Ghadir book، Mofid's comments، his politness and justice in evaluating varions ideas. The author has been inferred some points from the text like Amini's viow point about the traditions of Zar world، a report from personal library of Amini and the critical edition of the text.
خلاصه ماشینی:
"لقد ذکر العلامة الأمینی قدس سره فی کتابه الغدیر روائع من شعر ابن حماد لم یذکرها غیره، و تجد کذلک نتفآ منها فی المقاصد العلیة، فبعد أن ذکر الحدیث النبوی ـ فی أن الله عز و جل شق لعلی اسمآ من أسمائه، فهو العلی الاعلی، و أمیرالمؤمنین علی ـ ذکر قول ابن حماد : الله سماه علیا باسمه فسما علوآ فی العلا و سموقا و اختاره دون الوری و أقامه علمآ إلی سبل الهدی و طریقا أخذ الإله علی البریة کلها عهدآ له یوم الغدیر وثیقا و غداة آخی المصطفی اصحابه جعل الوصی له أخآ و شقیقا 2 بل کان الأمینی قدس سره یتتبع المطالب العلمیة فی شعر شعراء الشیعة و لاتفوته منها شاردة و لا واردة، لذلک نجده عند الحدیث عن عالم الذر یقول: «هذه جملة من قسمة المنثور من کلمات علماء الامامیة الاجلة، و أما ما ورد فی المسألة نظمآ من العلماء الامامیة رضوان الله علیهم و من سائر أطباق الفریقین فهی کثیرة جدآ، نستروح بذکر جملة منها» (ص 325)، ثم راح ینور صفحاته بشعر للشیخ جابر الکاظمی والشیخ محمد علی الاوردبادی و الشیخ صالح التمیمی، و عبد الباقی انظر ص 50 من الکتاب.
و هذا الطریقة نجدها عند کبار العلماء و الفقهاء و الأدباء، و قد غنیت بها کتب العلامة الأمینی و تحقیقاته، تجد ذلک واضحآ فی تحقیقه لکتاب کامل الزیارة، کما تجده فی کتاب المقاصد العلیة، و کم کان بودی أن تطبع هذا الهوامش بخط أو حجم آخر للحرف لتمتاز عن هوامش التحقیق، خصوصآ فی الموارد التی تکون مثارآ للخلط و الاشتباه 1 ، و یتم بذلک العمل الجلیل الذی قام به سماحة حجةالاسلام السید محمد الطباطبایی الیزدی حفظه الله."