خلاصه ماشینی:
"اگر بخواهیم از میان این دو عامل، عاملی را به عنوان عامل مسلط برگزینیم، اعتقادات مذهبی به دلیل نقش مدیریتی خود در شکلدهی روابط اجتماعی و تصمیمگیری در مورد ارکان و اجزاء شهر، در مرکز توجه قرار خواهد گرفت.
به دلیل نامساعد بودن اقلیم و پتانسیل زمین جهت کشاورزی و در مقابل، وجود منابع زیاد مواد معدنی، یونانیان روی به تجارت دریایی با تمدنهای دیگر جهان آوردند، که این خود، عامل اصلی در شکلگیری شهرهای این تمدن در سواحل دریاها بوده و نقش تعیینکنندهای بر سبک زندگی آنان میگذاشته است.
از میان این سه عامل آنچنان که از میان منابع متعدد مشخص است، سازوکار «دموکراسی» نقش تعیینکنندهای را بر عهده داشته و تصمیمات نهایی جهت شکلگیری روابط اجتماعی و ساختار و کالبد شهر از این طریق اتخاذ میشده است.
شاهد این تسلط و قدرت دموکراسی در مقابل عامل دین و مذهب، کاهش رونق محدودهی مقدس (آکروپولیس) در مقایسه با آگورا و در مقابل عوامل طبیعی و اقتصادی، ساخت شهرهای جدید شطرنجی، جهت سکونت مهاجران است که طرح آن بر شرایط طبیعی و پستی و بلندیهای محل تحمیل میگردد و در تمام پهنهی سرزمینهای فتح شده به یک شکل ساخته میشدند.
نمودهای تکیهی کامل به عملکرد در همهی شئون تأثیرگذار بر ساختار شهر شامل: منطقهبندی شهرها بر اساس چهار کارکرد سکونت، کار، تفریح و رفتوآمد؛ شکلگیری طرحهای جامع در جهت سروسامان دادن به عملکردهای شهر در مقیاسهای مختلف، استانداردسازی، تولید انبوه، سادگی و جهانشمولی عناصر و عوامل ساخت مسکن و شهر، دیده میشود."