چکیده:
دین پدیده ای اجتماعی است که ترکیب آن با حکومت در طول تاریخ جلوه های متنوعی داشته واشکال و قالب های متعددی به خود گرفته است. نقش و عملکرد دین در انقلاب فرانسه و ایران بسیار موثر و البته متفاوت بوده است؛ به طوری که ما به این نقطه تعارض برمی خوریم که دین در فرانسه کنار نهاده شده و جدایی دین از سیاست مطرح می شود، اما در ایران، انقلاب مبنایی دینی دارد. براساس نظریه وبر، در فرانسه، قرائت جدیدی از دین، مشروعیت حکومت مبتنی بر قرائت سنتی از دین را زیر سوال برد و منجر به وقوع انقلاب شد؛ به طوری که شاهدرانده شدن دین به عرصه خصوصی زندگی و جدایی از عرصه سیاست و حکومت هستیم. درانقلاب ایران نیز، براساس نظریه دورکیم و مارکس، می توان گفت که رفع توهم زایی، انسجام، و همبستگی حاصل شده از دین توانست ائتلافی همه جانبه بر علیه حکومت دین ستیز شکل دهد و بنای حکومت را براساس دین پایه ریزی کند.
Religion is a social phenomeno ، which combinations of it with the government hade various aspect and were taken many forms templates in the history. The religion role and function in the revolution France Iran are with a significant influence،and different important. As we can point religion distinguished from politics in france ، but revolution in Iran is a fundamental religion. According to Weber’s theory ، new reading of religion in France legitimacy based on traditional reading was questioned، leading to revolution ، The religion is excluded to the private sphere of and the life separation of politics and government. The Iranian revolution ،according to Durkheim and Marx’s theory we can say that removing hallucinogenic، solidarity، derived from religious could form a coalition against the Pahlavi state and formed the after that.