چکیده:
عوامل موثر بر میزان رضایت و مطلوبیت از سفر با اتوبوس به کارایی و کارآمدی آن یعنی سرعت، زمانبندی مناسب و امنیت آن مربوط میشود. هدف این نوشتار این است که میزان رضایت و مطلوبیت سفر با اتوبوس را بهعنوان یکی از شاخصهای حملونقل پایدار شهری، از دید ویژگیهای فردی استفادهکنندگان مورد بررسی قرار داده و متغیرهای مستقل تاثیرگذار را شناسایی نماید. دادههای اولیه برای این منظور از طریق تکمیل پرسشنامه جمعآوریشده و مورد تجزیهوتحلیل توصیفی قرارگرفتهاند. با بهرهگیری از تحلیل همبستگی، مدل رگرسیون رتبهای و با آزمون خطوط موازی مشخص گردید که مجموعهای از عوامل فردی همچون سطح تحصیلات، شغل و غیره همراه با پارامترهای کیفی سیستم اتوبوسرانی از قبیل مدتزمان انتظار در ایستگاه، کیفیت سیستم اتوبوسرانی و فراوانی استفاده از اتوبوس بر میزان رضایتمندی مسافرین موثرند.
خلاصه ماشینی:
هدف این نوشتار این است که میزان رضایت و مطلوبیت سفر با اتوبوس را به عنوان یکی از شاخص های حمل ونقل پایدار شهری ، از دید ویژگی های فردی استفاده کنندگان مورد بررسی قرار داده و متغیرهای مستقل تأثیرگذار را شناسایی نماید.
مهم ترین اهداف و خدمات یک سامانه حمل ونقل پایدار موارد زیر را در برمی گیرد: تأمین حداکثر ایمنی و امنیت قابل اجرا برای زندگی و ساختمان ؛ حمایت از رفاه اقتصادی و کیفیت پایدار زندگی ؛ توجه به میراث محیطی برای نسل های آینده ؛ دسترسی عادلانه به سامانه حمل ونقل ملی در مناطق دورافتاده ؛ تأمین مناسب دسترسی برای افراد ناتوان بدون هیچ مانعی ؛ مشارکت و همکاری با دولت و بخش خصوصی برای تحقق نظام سیاسی حمل ونقل منسجم و هماهنگ (٢٠٠٣-٢٠٠١ ,Deakin به نقل از عباس زادگان و همکاران ١٣٨٩)؛ حمایت از کاربری مؤثر زمین که فاصله سفرها را کاهش و قدرت انتخاب و اختیار برای سفرها را افزایش دهد (جهانشاه لو و همکاران ، ١٣٨٥)؛ تقویت شیوه معیشت و اقتصاد جوامع در راستای تحقق بعد اقتصادی حمل ونقل پایدار؛ توزیع عادلانه سودهای سیستم برقرار عدالت اجتماعی در جامعه ؛ کاهش انتشار گازهای گلخانه ای باهدف کم کردن تغییرات اقلیمی و کمک به حفاظت از محیط زیست و افزایش کیفیت آب وهوای محلی و حفاظت آن از انواع آلودگی ها؛ فراهم آوردن شرایط استفاده از سوخت های تجدید پذیر و پاک به جای منابع تجدید ناپذیر؛ بهره گیری از نظام های سازگار با طبیعت (گل ریزان ،١٣٨٦ به نقل از عباس زادگان و همکاران ١٣٨٩).
اصل چهارم - مدیریت سفرها با ایجاد دسترسی برای پیاده روی پاک با کاهش تعداد وسایل نقلیه و با سرعت ایمن : در قرن اخیر ساختار و طراحی شهرها تغییریافته است تا سال ٢٠٣٠ سفر با خودرو هنوز به عنوان انتخاب باقی خواهد ماند، به خصوص درجایی که حمل ونقل عمومی ارزان و اثربخش موجود نباشد.