چکیده:
مقدمه: وقتی سخن از تاثیر بیماریهای مزمن بر اقتصاد جهانی و ملی میشود، هزینههای مستقیم، شامل کلیه هزینههای مربوط به تشخیص و درمان بیماری و هزینههای غیرمستقیم شامل از دست رفتن بهرهوری و کارایی در اثر بیماری، باید مورد توجه قرار گیرند. هدف این مطالعه، تجزیه و تحلیل تاثیر هزینهای بیماری غیرواگیر سرطان، در سطح ملی، بر روی رشد تولید و درآمد ملی است. روش پژوهش: در این پژوهش کاربردی، هزینههای 22 نوع سرطان برای 18 گروه سنی با فواصل 5 ساله، در زنان و مردان، مورد محاسبه قرار گرفتهاند. سپس، معادله مربوط به تاثیر منفی هزینههای بهداشتی و درمانی سرطان بر درآمد ملی کشور، با روش کمترین مربعات معمولی، برآورد شده است. در ادامه، روند رشد هزینههای انواع مختلف سرطانها و تولید ناخالص داخلی، از سال 1383 تا 1415، با استفاده از مدل ARIMA و در نرمافزار Eviews7 پیشبینی شده است. همچنین دادهها به صورت فصلی مورد استفاده گرفته اند. یافتهها: نتایج نشان میدهند هزینههای درمانی اکثر سرطانهای بررسی شده در این مطالعه، روند رو به رشدی را در طول 20 سال آینده تجربه خواهند کرد همچنین رابطه مخارج سرطان با تولید ناخالص داخلی در ایران، نشان میدهد که طی سالهای 1383 تا 1415، به طور متوسط 7/ 2 درصد تولید تولید ناخالص ملی در اثر بروز انواع مختلف سرطان از دست خواهد رفت. نتیجهگیری: ابتلا به بیماریهای غیرواگیر و افزایش سهم هزینههای سرطان در بودجه فرد بیمار و کاهش قدرت خرید وی، مانع مشارکت وی در فعالیتهای سودده اقتصادی شده، درآمد ملی و تولید ناخالص داخلی یک کشور و درنتیجه رشد اقتصادی آن را کند خواهد کرد.
خلاصه ماشینی:
یافتهها در این پژوهش برای نشان دادن اثر هزینههای بیماری سرطان بر رشد و درآمد ملی از مدل رشد سولو کمک گرفته شده است.
این مقدار در ایران، بین سالهای 1383 تا 1415، حدود 7/2 درصد محاسبه شد که نشان دهنده این است که در هر دوره، بطور متوسط، 7/2 درصد تولید ناخالص داخلی، بر اثر هزینههای تحمیل شده از سوی انواع مختلف سرطان سوخت میشود.
همانطور که در نمودار 1 نشان داده شده است، با توجه به صعودی بودن هزینههای انواع مختلف سرطان و تولید ناخالص داخلی، مقادیر تولید ناخالص داخلی از دست رفته به واسطه هزینههایی که سرطان بر نیرویکار و نیز درآمد و پسانداز افراد وارد میکند، تا سال 1402 روند صعودی خواهند داشت و از 7/0 درصد در فصل اول سال 1383 به 3/3 درصد در فصل چهارم سال 1402، خواهد رسید.
علاوه بر این، نتایج نشان میدهد بین هزینههای درمانی انواع مختلف سرطان و تولید ناخالص داخلی یک کشور، رابطه منفی وجود دارد و بیانگر این مطلب است که ابتلا به بیماریهای غیرواگیر و افزایش سهم هزینههای سرطان در بودجه فرد بیمار و کاهش قدرت خرید وی، مانع مشارکت وی در فعالیتهای سودده اقتصادی شده، درآمد ملی و تولید ناخالص داخلی یک کشور و درنتیجه رشد اقتصادی آن را کند خواهد کرد.
در مجموع نتایج حاصل از پژوهش را میتوان به صورت زیر خلاصه کرد: هزینه کلی انواع مختلف سرطان، در مردان و زنان، روند صعودی دارد و باتوجه به اثری که این هزینهها بر سرمایه و نیروی کار دارند، موجب کاهش درآمد ملی در کشور خواهند شد.
The Effects of Health Indices on Economic Growth in Iran.