چکیده:
در چندین دهه گذشته، همگرایی برخی کشورهای در حال توسعه با کشورهای توسعهیافته اتفاق افتاده، اما درعینحال واگرایی سایر کشورها با کشورهای توسعهیافته شدت یافته است. بررسی روند همگرایی موضوع اصلی تحقیق اقتصاددانان حوزه توسعه اقتصادی برای دههها بوده و ساختارگرایی جدید نیز تلاش دارد مسیر طی شده کشورهای موفق همگرا را بازسازی کرده و آن را برای کشورهای در حال توسعه کاربردی و قابل حصول کند. در این تحقیق، ضمن تبیین مبانی نظری استراتژی توسعه صنعتی ساختارگرایی جدید، اصول و شاخصههای این استراتژی و چارچوب کاربردی تسهیل و شناسایی رشد آن نیز ارائه میشود. شاخصههای این استراتژی شامل چگونگی الگوبرداری از کشورهای با ساختار مشابه از نظر عوامل تولید و توجه به مزیت نسبی بخشها و زیربخشهای کالایی برآمده از ساختار موجودی عوامل است. همچنین صنعتی شدن صادراتمحور، توجه به سرمایهگذاری مستقیم خارجی برون و درون شبکهای کشورهای در حال توسعه، تلفیق دولت و بازار برای دستیابی به توسعه صنعتی، تعیین وظایف تسهیلی برای دولت در این زمینه و اتخاذ رویکرد تدریجگرایی در مسیر توسعهصنعتی است.
The last decades witnessed a limited number of countries managing to convergence with developed countries، but at the same time، divergence between other undeveloped countries and the developed ones has accelerated. Study of the convergence process has been the main topic of research by the economists of realm of economic development in sevral decades، and the new structural economics attempts to reconstruct the path of successful countries to make it practical and achievable for other developing countries. While explaining theoretical basics of industrial development strategy of New Structural Economics، this study will also present the principles and characteristics of this strategy and applied framework for facilitating and identifying its growth. Characteristics of this strategy، includes methods of benchmarking of countries with a similar structure in terms of production factors and considering to the comparative advantage of product sectors and sub-sectors arising from the structure of factors assets. It also includes export-oriented industrialization، considering to foreign direct investment in and out of the developing countries، intelligently combining state and market in order to achieve industrial development، assigning facilitating duties for the government in this connection، and adopting continuous process of upgrading in the way to industrial development.
خلاصه ماشینی:
سـاختارگرایی جدید به تکمیل الگوی پیشرو ـپیرومی پردازد به طوری کـه چگـونگی انتخـاب کشـورهای پیشرو را برای کشورهای در حال توسعه تبیین کـرده و همچنـین عـلاوه بـر توجـه بـه مزیـت نسبی بخش ها، به زیربخش های کالایی برآمده ازساختار موجودی عوامل و نحـوه انتخـاب آنها را نیز مورد توجه قرار می دهد و روشی را برای انتخاب آنها پیشنهاد می دهد.
البته موضوع جدید بودن و ناشناخته بودن ، نسبی است و ممکن است تمامی بخش های پیشران در کشور هدف وجود داشته باشد ازاین رو به پیشنهاد این تحقیق برای بهـره منـدی از مزایای سرمایه گذاری خارجی در جهت تسریع در فرایند ارتقای صنعتی، اگر دربخش های پیشران گام اول بخش جدیدی وجود نداشت ، اما بخش هایی وجود داشتند که سـرمایه بـری بالایی دارند و کشور برای ارتقای ساختار صنعتی خود در مراحل بعد توسعه یافتگی نیـاز بـه توسعه آنها دارد و از طرفی کشور هدف با کمبود سـرمایه مواجـه اسـت بنـابراین مـیتوانـد جهت توسعه آن بخش ها ازسرمایه گذاری خارجی استفاده کند.
بنابراین این گام شناسایی بخش هـای موفق داخلی است و ازآنجاکه استراتژی اصلی ساختارگرایی جدید توسعه صادرات اسـت ، شامل بخش هایی می شود که در لیست گـام اول قـرار ندارنـد امـا توانسـته انـد در صـادرات کشور هدف موفق باشند.
"The Growth Report and New Structural Economics", Policy Research Working Papers Series 5336, World Bank, Washington, D.
"Shifting Patterns of Economic Growth and Rethinking Development", The World Bank, Policy Research Working Paper 6040.