چکیده:
وقوع انقلاب اسلامی و برپایی نظام مردم سالار دینی در «عصر اطلاعات»، جهانیان را به دلیل اتکاء به قدرت نرم افزارانه آن به شگفتی واداشت؛ از این رو، در این پژوهش به دنبال آنیم تا روشن سازیم که چه تهدیدات هویتی ساختار حقیقی جمهوری اسلامی ایران را با خطر نفوذ و رخنه فرهنگ بیگانه و یا سلطه آنها مواجه می سازد؟ و کدامین مولفه هویتی از تاثیرگذاری محوری در تهدید ساخت حقیقی جمهوری اسلامی برخوردار است؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت، مبانی قدرت نرم در جمهوری اسلامی ایران، بر مولفه هایی مانند اسلامگرایی شیعی، ملیگرایی ایرانی، عدم وابستگی و استکبارستیزی و انقلابیگرایی استوار است که شکل دهنده ساختار قدرت در جمهوری اسلامی ایران میباشند و موفقیت های زیادی را در داخل و خارج به دنبال داشتهاند؛ اما در برخی موارد، به دلیل عدم ابتناء سیاستگذاریهای کلان بر آن مولفه ها، و نگاه تک بعدی و غیرسامانمند بدین مولفه ها که حول دال مرکزی اسلام گرایی شیعی تعریف می گردند به عامل ضد خویش و تهدیدزا تبدیل می شوند. ما در این پژوهش بر اساس چارچوب نظری مبتنی بر نظریه تهدید در حوزه امنیت، با رویکرد توصیفی - تحلیلی و روش تفسیری مبتنی بر دیدگاه و نظرات حضرت امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری بهعنوان رهبران جمهوری اسلامی به احصاء اینگونه تهدیدات بالقوه و بالفعل مبتنی بر منابع نرم افزارانه می پردازیم.
خلاصه ماشینی:
تهديدات هويتي انقلاب اسلامي از منظر رهبران جمهوري اسلامي ايران ابوذر گوهري مقدم ١ سيدعلي لطيفي ٢ چکيده وقوع انقلاب اسلامي و برپايي نظام مردم سالار ديني در «عصر اطلاعات »، جهانيان را به دليل اتکاء به قدرت نرم افزارانه آن به شگفتي واداشت ؛ از اين رو، در اين پژوهش به دنبال آنيم تا روشن سازيم که چه تهديدات هويتي ساختار حقيقي جمهوري اسلامي ايران را با خطر نفوذ و رخنه فرهنگ بيگانه و يا سلطه آنها مواجه ميسازد؟ و کدامين مؤلفه هويتي از تأثيرگذاري محوري در تهديد ساخت حقيقي جمهوري اسلامي برخوردار است ؟ در پاسخ به اين پرسش بايد گفت ، مباني قدرت نرم در جمهوري اسلامي ايران ، بر مؤلفه هايي مانند اسلام گرايي شيعي، مليگرايي ايراني، عدم وابستگي و استکبارستيزي و انقلابيگرايي استوار است که شکل دهنده ساختار قدرت در جمهوري اسلامي ايران مي باشند و موفقيت هاي زيادي را در داخل و خارج به دنبال داشته اند؛ اما در برخي موارد، به دليل عدم ابتناء سياست گذاريهاي کلان بر آن مؤلفه ها، و نگاه تک بعدي و غيرسامانمند بدين مؤلفه ها که حول دال مرکزي اسلام گرايي شيعي تعريف ميگردند به عامل ضد خويش و تهديدزا تبديل ميشوند.