چکیده:
محمدتقی خان لسانالملک سپهر از مورخان دربار قاجار بود که باتسلط به زبان عربی وعلوم ومعارف اسلامی موفق شدکتاب ارزشمند وپربرگ «ناسخ التواریخ»را نگارش نماید. این کتاب در تاریخ عمومی عالم و با تاریخ قاجاریه در نه جلد است. مولف از سال ۱۲۵۸ ه.ق به دستور محمدشاه قاجار و تشویق حاجی میرزا آقاسی مامور تالیف آن شد. کتاب اول را ظرف مدت پنج سال در دو جلد تدوین کرد و به سال ۱۲۶۳ هـ. ق به پایان برد. وی در عهد ناصری تالیف تاریخ قاجاریه را شروع کرد و در سال ۱۲۷۴ هـ. ق آن را به انجام رسانید. بخش تاریخ قاجاریه ناسخ التواریخ کتاب مستقلی است که از تاسیس حکومت قاجار تا وقایع ده سال اول سلطنت ناصرالدینشاه را در برمیگیرد. در این راستا مقاله حاضر به بررسی «بسترهای سیاسی، اجتماعی نگارش ناسخ التواریخ» میپردازد. این مقاله کوششی است برای پاسخ به این سوال که فضای حاکم در جامعه چه تاثیری در نگارش ناسخ التواریخ داشته است؟ در جامعه عصر قاجار، دولت و دربار دو رکن تفکیکناپذیر بودند. در این دوره حدود دربار و دیوان مشخص نبود و بین مشاغل دیوانی و درباری مرز معینی وجود نداشت، همه نوکران شاه محسوب میشدند. درواقع شکل حکومتی ایران، استبدادی و آمرانه بود و این استبداد و آمریت تا پایینترین سطوح دولت امتداد و بازتاب داشت. این منظر سبب شده است تا سپهر تاریخ را تنها در مدح و ستایش سلطان و صاحبان قدرت و پذیرش بیچونوچرای قدرت آنان بداند و متاثر از این بینش، آثار او وقایعنگاری صرف سیاسی – نظامی باشد که اجتماع و مردم در آن بازتابی ندارد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است و گردآوری اطلاعات از طریق فیشبرداری صورت گرفته است.