چکیده:
تولیدمحوری و انعطاف تولید در برابر تکانه ها، شرط لازم برای مقاوم شدن اقتصاد ایران است. از سوی دیگر تحقق سرمایه گذاری در بخش های تولیدی، بیش از متغیرهای اقتصاد کلان، به اقتصاد سیاسی ایران بستگی دارد. در بستر کنونی اقتصاد ایران، گروه های ذی نفع با رونق بخشیدن به بخش های نامولد، مانع هدایت سرمایه به بخش های مولد می شوند، پدیده هایی چون بی ثباتی راهبرد توسعه صنعتی کشور، نقش آفرینی گروه های ذی نفع در بخش های نامولد و به کارنگرفتن ابزارهای سیاستی برای کاستن از بازده بخش غیرمولد موجب نهادینه شدن اقتصاد سیاسی بیمار در کشور شده است. در این مقاله، تاثیرات اقتصاد سیاسی در سرمایه گذاری به منظور تحقق اقتصاد مقاومتی بررسی و برخی راهبردهای پیشنهادی برای برون رفت از وضعیت کنونی به منظور رونق پایدار سرمایه گذاری در بخش های مولد، ارائه شده است.
خلاصه ماشینی:
در بستر کنونی اقتصاد ایران ، گروه های ذی نفع با رونق بخشیدن به بخش های نامولد، مانع هدایت سرمایه به بخش های مولد میشوند، پدیده هایی چون بی ثباتی راهبرد توسعه صنعتی کشور، نقش آفرینی گروه های ذینفع در بخش های نامولد و به کارنگرفتن ابزارهای سیاستی برای کاستن از بازده بخش غیرمولد موجب نهادینه شدن اقتصاد سیاسی بیمار در کشور شده است .
در این مقاله استدلال میشود که علت اصلی هدایت سرمایه به بخش های نامولد، نقش آفرینی ائتلاف هایی از نیروهای سیاسی در بخش های اقتصادی است و به همین خاطر در تحقیق حاضر، گره و پیوند اقتصاد در سیاست مورد توجه قرار گرفته و سرمایه گذاری در بخش های نامولد از منظر اقتصاد سیاسی تحلیل میشود.
٤-١- مردمی کردن اقتصاد برای کاهش فعالیت های نامولد اگر امکان مشارکت فعال مردم در اقتصاد فراهم شود، خود مردم میتوانند عملکرد مسئولین را نظارت کنند و رهبری اقتصاد با مردم خواهد بود و نهایتا، قدرت سیاسی از گروه های ذینفع گرفته میشود و دیگر فرصتی برای رانت جویی آنها وجود نخواهد داشت .
اما در شرایط کنونی اقتصاد کشور، مالکیت منابع و سرمایه ها، متمرکز است و تصمیمات اقتصادی توسط سیاست مداران به صورت متمرکز و بدون مشارکت مردم صورت میگیرد، در این شرایط ، زمینه برای نقش آفرینی گروه های ذینفع فراهم است و به همین خاطر، فعالیت های نامولد افزایش مییابد.
Douglass C, (2000),The New Institutional Economics and Third World Development, Edit by J.