چکیده:
کتاب تاریخ ادبیات داستانی ایران، کتابی است که می کوشد به بررسی ادبیات داستانی ایران به ویژه رمان و داستان کوتاه (تا سال 1332) بپردازد و با بررسی پیشینه و خاستگاه های آن ها (داستا ن های بلند عامیانه، سفرنامه و خاطره نویسی، حکایت ها و...) سیر تحول تاریخی آنها را نشان دهد. همچنین نویسنده به انواع رمان (رمان تاریخی، رمان کارآگاهی و...) و دلایل شکل گیری برخی از آنها نیز پرداخته است.
با این حال این کتاب کاستی هایی نیز دارد؛ جدای از ضعف های ساختاری (پراکندگی مطالب و...)، روش شناسی کتاب ـ که روشی تکاملی است ـ نیز سبب ایرادهایی مانند حاشیه ای ساختن ژانرهایی چون سفرنامه نویسی و خاطره نویسی، ناتوانی از بیان «چرایی» تغییرها و... گردیده است؛ ایرادهایی که دلیل اصلی آنها بی توجهی نویسنده کتاب به مبانی معرفتی روش خویش بوده است. بررسی محتوایی کتاب نیز سوالات متعددی را برای خوانندگان به وجود می آورد؛ سوالاتی که کتاب یا پاسخی به آن ها نداده است، یا در درستی پاسخ های آن، جای تردید وجود دارد.
The history of Iran’s fiction is a book that tries to research on Iran’s fiction and it’s geners as novel، short story،…. It tries to show their evolution by review on their Sources and historical background (folk tales، itinerary، diaries،…). The writer has written about the kind of novel as historical or detective novel.
However، there are some defects too. These defects includes structural defects (as distribution of content،….) and the methodology. The methodology (evolutionist methodology) itself causes some defects too، defects as ignore some geners as itinerary، diaries،… and inabling from Express the reason of some innovations. A research on the Content causes some questions too.The questions that there is no ansower fome them in the book.
خلاصه ماشینی:
فوکو در پیشگفتار کتاب دیرینه شناسی دانـش مـینویسـد: «اکنـون توجـه از واحـدهای گسترده ای که از آنها با نام دوران و سده نام برده میشد، معطوف به پدیده های گسست شده و در پس پشت پیوست های بزرگ اندیشه و در ورای نمودهـای کـلان و همبسـتۀ روح یا عقلانیت گروهی و در پس فراشدهای محکم علمـی کـه از همـان آغـاز بـر آن هستند تا وجود یافته و به کمال برسند، و در پس اصرار یک اثر مشخص یا یک فرم یـا شاخه ای از شاخه های دانش یا یک فعالیت تئوریک اکنون بررسیها و کاوش هـا در پـی کشف پیآمدهای گسست ها هستند» (فوکو، ١٣٨٨ : ١٦)؛ اما شگفت آنکـه هنـوز چنـد پاراگراف از این ادعا (نسبت متن با گفتمان و ایدئولوژی) نگذشته ، نویسنده از ضرورت توجه به خاستگاه (خاستگاه رمان و داستان کوتاه ) هم سـخن مـیگویـد؛ مسـأله ای کـه چنانکه در ادامه نشان خواهیم دارد، کاری ضد تحلیل گفتمـانی اسـت .
٤. نتیجه گیری کتاب تاریخ ادبیات معاصر ادبیات داستانی ایـران و بـه ویـژه رمـان و داسـتان کوتـاه را بررسی می کند؛ این کتاب با رویکردی تکاملی خود نه تنها قصد آن دارد کـه خاسـتگاه رمان و داستان های کوتاه را نشان دهد بلکه می کوشد سیر تحول تـاریخی آنهـا را نیـز نشان دهد.