چکیده:
آمریکا مدتهاست که خود را قدرت منطقه پاسیفیک میداند و هدف اصلی سیاست خارجی آمریکا جلوگیری از ایجاد یک قدرت بزرگ یا مجموعهای از قدرتها با هدف کنترل اوراسیاست. پیشتر، این مسئله در سال 2011.م سبب «چرخش» دولتاوباما از جنوب آسیا و خاورمیانه به منطقه آسیا-پاسیفیک شده بود. این مقاله سیاست خارجی آمریکا در آسیای شرقی را با تاکید بر تاریخ مشترک و چالشهای اخیر مورد بررسی قرار میدهد. همچنین روابط آمریکا را با چهار موجودیت سیاسی کلیدی یعنی ژاپن، جمهوری کره (کره جنوبی)، چین و تایوان بررسی میکند. هدف اصلی مقاله حاضر پاسخ به این پرسش کلیدی است که سیاست خارجی ایالات متحده در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما در منطقه شرق آسیا چگونه قابل ارزیابی است؟ در پاسخ به پرسش مذکور فرضیه اساسی که مطرح میشود آن است که در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما، آسیا بار دیگر به کانون توجه سیاست خارجی آمریکا درآمد و چرخش دولت اوباما به سمت آسیای شرقی را میتوان بارزترین نشانه اشغال از پیش فرض شده منطقه توسط آمریکا تلقی نمود که از نقش پر رنگ آسیا در سیاست خارجی این کشور حکایت داشت. نتایج پژوهش حاکی از آن است که هدف استراتژیک و اقتصادی آمریکا، مهار رشد و پویایی آسیاست و از منظر رویکرد واقعگرایی و منطق بازدارندگی، آمریکا به یقین تلاش خواهد کرد تا از خیزش چین به عنوان یک رقیب استراتژیک در شرق آسیا جلوگیری نماید.
خلاصه ماشینی:
جنگ ویتنام که از آن با عنوان شکست آمریکا یاد میشود این کشور را به همراه ژاپن به عنوان منطقه شروع عملیات به سیاست های آسیای جنوب شرقی وارد کرد.
اوباما در شروع سخنرانی خود در این نشست تصریح کرد: «منطقه آسیا- پاسیفیک برای رشد اقتصادی آمریکا بسیار حیاتی است و ما این منطقه را به عنوان اولویت اصلی خود در نظر میگیریم » Office of the Press Secretary, The White) ٢٠١١ ,House).
آبه در 3 این زمان به دلیل افزایش تنش های موجود بین ژاپن و چین بر سر جزایر سنکاکو و دیائویو٤ واقع در شرق دریای چین و آزمایش هسته ای کره شمالی در پی تقویت روابط با آمریکا بود.
جمهوری کره همانند ژاپن یک قرارداد امنیتی دوجانبه با واشنگتن امضاء کرد و آمریکا کمک های اقتصادی و نظامی فراوانی در اختیار این کشور درگیر جنگ قرار داد.
نیروهای چین و آمریکا در جنگ کره با یکدیگر به نبرد پرداختند پرداختند (آمریکا به طور همه جانبه از تایوان حمایت میکرد) و به همین دلیل دو کشور برای مدت بیش از بیست سال روابط سیاسی رسمی دوطرفه نداشتند.
علی رغم تمامی فشارها، چین در سال های اخیر رویکرد سیاست خارجی مسالمت آمیزی در پیش گرفته و بر تحکیم روابط با همسایگان منطقه ای، ایالات متحده و تقویت چندجانبه گرایی تمرکز نموده است .
مطابق با این قانون ، آمریکا به روابط غیر رسمی خود با تایوان ادامه میداد و تضمین میکرد که همچنان مدرن ترین تسلیحات نظامی را در اختیار جزیره قرار دهد تا بتواند با سرزمین اصلی 1 Chian Kaishek 2 Taiwan Relations Act (چین ) تعامل داشته باشد.