چکیده:
امروزه بانک ها در هر جامعه ای نقش کلیدی ایفا می کنند. این واسطهگرها در تخصیص بهینه منابع که از عوامل اصلی توسعه اقتصادی به شمار می رود، سهیم هستند. لذا بررسی عوامل سودآوری در کوتاهمدت که باعث توانایی بقا بانک ها در بلندمدت خواهد شد، از بهترین زمینه های نوآوری به شمار می رود. از سوی دیگر امروزه، مدیریت نقدینگی یکی از بزرگترین چالشهایی است که سیستم بانکداری با آن روبروست. لذا در این پژوهش به بررسی تاثیر مدیریت نقدینگی بر سودآوری بانکها بپردازد.
خلاصه ماشینی:
برای مدیریت صحیح نقدینگی لازم است ابزار مناسب و عوامل موثر این کار به درستی مورد شناسایی قرار گیرد.
مدیریت ارشد باید اطمینان حاصل کند که نقدینگی بطور موثری کنترل می شود و سیاست ها و رویه های مناسبی برای کنترل ریسک نقدینگی ایجاد شده است.
اصل یازدهم: بر اساس تحلیل انجام شده در اصل دهم، هر سازمان باید در صورت نیاز میزان عدم تطابق زمانی جریان های نقدی (ورود و خروج وجه نقد) در یک دوره زمانی معین را برای مجموع ارزها و به تفکیک ارزهای عمده ای که بر مبنای آنها فعالیت می کند، به صورت دقیق و منظم در یک چارچوب تعریف شده مورد بررسی و بازنگری قرار دهد.
در این مطالعه، کارکرد کانال اعتباری و به عبارتی دیگر، تأثیر سیاست های پولی بر نقدینگی بانکها با استفاده از روش اقتصاد سنجی پانل دیتا برای سال های 1379-1391 مورد بررسی قرار گرفته است.
نتایج حاصله حاکی از این است که شاخص سیاست پولی نرخ سپرده قانونی تأثیر مثبت اما بسیار ناچیزی بر حجم نقدینگی بانکها می گذارد و با افزایش در نرخ تورم، نرخ رشد نقدینگی نظام بانکی هم افزایش می یابد و همچنین می توان این امر را در مواجه بانکها با ریسک ارزیابی نمود؛ بنابراین وجود کانال اعتباری سیاست پولی در ایران تایید می شود، اما از آنجا که این اثر بسیار ناچیز است، عملا کارایی سیاست پولی و کارکرد کانال اعتباری نمی تواند مورد استفاده سیاست گذاران پولی قرار گیرد.