چکیده:
بر اساس ادبیات اقتصاد اسلامی، تسهیلات اعطایی در قالب عقود مشارکتی به دلیل متغیّر بودن بازدهی آن و توزیع ریسک بین بانک و سرمایهگذار، نسبت به عقود مبادلهای اثر بیشتری بر انگیزههای سرمایهگذاری دارد. با عنایت به این موضوع و اجرای قانون بانکداری بدون ربا در ایران، در این مطالعه تأثیر تسهیلات بانکی در قالب عقود مشارکتی و مبادلهای بر سرمایهگذاری بخش خصوصی ایران مورد بررسی قرار گرفت. به منظور انجام این بررسی از دادههای فصلی دوره (1392-1378) و رویکرد خود رگرسیونی با وقفههای توزیعی (ARDL1) استفاده شد. نتایج این بررسی نشان داد که تسهیلات ارائه شده در قالب عقود مشارکتی و مبادلهای در بلندمدت تأثیر مثبت و معنیدار بر سرمایهگذاری بخش خصوصی دارند و علیرغم اینکه تأثیر تسهیلات عقود مشارکتی بر سرمایهگذاری بخش خصوصی بیش از تسهیلات عقود مبادلهای میباشد، اما این تفاوت برخلاف انتظار تئوریک معنیدار نیست. همچنین براساس نتایج بهدست آمده، سرمایهگذاری دولتی و شاخص قیمت تأثیر منفی و تولید ناخالص داخلی تأثیر مثبت بر سرمایهگذاری بخشخصوصی دارند.
Based on the literature of Islamic economics, the bank facility in the form of partnership contracts is effective on investment motivation comparing to exchange contracts because of their return variety and risk distribution between bank and investor. Due to this and the implementation of usury – Free Banking law in Iran, in this study banking facilities’ effect in the form of exchange and partnership contracts on Iran’s privet investment analyzed. Seasonal data for (1999- 2013) and the ARDL approach is used. The results show that the facilities in the form of exchange and partnership contracts has positive and significant effect on privet investment in long run. Although the effect of Partnership contracts’ facilities on privet investment is more than the facilities of exchange contracts but the difference is not significant. In addition, public investment and price index has negative effect on privet investment while GDP has positive effect.
خلاصه ماشینی:
با عنايت به اين موضوع و اجراي قانون بانکداري بدون ربا در ايران، در اين مطالعه تأثير تسهيلات بانکي در قالب عقود مشارکتي و مبادله اي بر سرمايه گذاري بخش خصوصي ايران مورد بررسي قرار گرفت .
البته اکثر مطالعات انجام شده در خصوص تأثير تسهيلات بر سرمايه گذاري براي دوره بعد از اجراي قانون بانکداري بدون ربا در ايران (سال ١٣٦٢) صورت گرفته و ازاين رو موضوع اين مطالعات بررسي نقش کل تسهيلات ارائه شده در قالب عقود اسلامي بر سرمايه گذاري بوده است .
با عنايت به توضيحات فوق به منظور بررسي تأثير تسهيلات ارائه شده در قالب عقود مبادله اي و مشارکتي بر سرمايه گذاري بخش خصوصي در اقتصاد ايران از الگوي زير استفاده ميشود.
به عبارتي علي رغم مثبت بودن ضريب مذکور که سازگار با تحليل هاي ارائه شده در مباني نظري است ، اما اين ضريب براي اقتصاد ايران و دوره مورد بررسي در اين مطالعه معني دار نيست که نشان ميدهد اثرگذاري تسهيلات عقود مشارکتي بر سرمايه گذاري بخش خصوصي متفاوت از تسهيلات عقود مبادله اي نيست .
Islamic Banking and Economic Growth: The Indonesian Experience; International Journal of Islamic and Middle Eastern Finance and Management, 5(1),35-47 Abduh, M.
Islamic Banking and Economic Growth: The Indonesian Experience; International Journal of Islamic and Middle Eastern Finance and Management, 5(1),35-47 Abduh, M.
Determining Participatory and Exchange Contracts' Optimal Share in the Interest-Free Banking, Islamic Economics Research Journal, 14(53), 85-98(In Persian) Pesaran, M.