چکیده:
کتاب مکاشفه یوحنّا، از مجموعه متون آپوکالیپسی در سنت یهودیمسیحی است که درونمایه اصلیشان رویدادهای مربوط به پایانِ زمان است. از موضوعات محل توجه محققان، وجه اشتراک تمامی این متون در اشاره به شرایط اجتماعی دوره زمانیشان است که از آن با عنوان «شرایط بحران» یاد میشود. نویسنده کتابمکاشفه نیز در نخستین بخش آن، یعنی «نامهها به کلیساهای آسیا»، به شرایط اجتماعی مسیحیان روزگار خود در اواخر سده نخست میلادی، که در هفت شهر آسیای صغیر ساکن بودند، اشاراتی دارد. برخی از اشارات ضمنی و آشکار نویسنده در متن نامهها بر این دلالت دارد که مسیحیان آن مناطق از لحاظ اجتماعی و نیز از لحاظ پایداری بر اعتقادات دینیشان (از منظر نویسنده) در وضعیت نامطلوبی به سر میبردند. در این مقاله میکوشیم با استفاده از متن نامهها و برخی شواهد تاریخی دلایل پدیدآمدن چنین شرایطی برای مسیحیان آن منطقه را بررسی کنیم.
The Book of Revelation is among the apocalyptic texts (in the Jewish-Christian traditions) whose major theme is the events of the end time. One of the subjects of interest to researchers is the commonality among all these texts in pointing to the social situation in their era referred to as “crisis situation”. Along the same lines, The Book of Revelation ‘s author refers in the first chapter, “letters to seven churches of Asia”, to the social situation of Christians of his time in late first century AD, who inhabited seven cities of Asia Minor. Some of author’s direct and indirect references signify that socially and in terms of adherence to their religious beliefs the Christians in those areas were in an undesirable state. Using the letters and some historical evidence, this article tries to examine the reasons for that.
خلاصه ماشینی:
نویسنده کتاب مکاشفه نیز در نخستین بخش آن، یعنی «نامهها به کلیساهای آسیا»، به شرایط اجتماعی مسیحیان روزگار خود در اواخر سده نخست میلادی، که در هفت شهر آسیای صغیر ساکن بودند، اشاراتی دارد.
درباره عبارت «اورنگ شیطان» که نویسنده از آن برای محل کلیسای پِرگاموس استفاده میکند، محتملترین تفسیری که تاکنون مطرح شده اشاره این عبارت به محل اصلی برگزاری مراسم عبادی پرستش امپراتور در آسیای صغیر است که برای نخستین بار در شهر پِرگاموس انجام شد، و برخی شواهد باستانشناسی کمابیش صحت آن را تأیید میکند.
با این حال، از طریق عبارت وصفی بهکاررفته برای این شخص به زبان یونانی ὁ μάρτός μου ὁ πιστός μου (گواه امین)، که اسم این عبارت، یعنی μάρτός، در زمان نگارش اثر نه به معنای «شهید» (martyr)، بلکه به معنای «شاهد» (witness) کاربرد داشته است (See: Pionius, 1907: 14/2; Trites, 1973: 15/73-80)، و با توجه به صفت بهکاررفته برای آن، πιστός به معنای «امین» یا «مؤمن» (faithful)، میتوان دریافت که او از جمله گواهان امین یا همان مؤمنان برجسته مسیحی بوده است که در روزگار او شرایط دشواری بر مسیحیان کلیسای پِرگاموس حاکم بود.
“Stromata”, Apostolic Fathers, Translated by Joseph Barber Lightfoot, Vol. 1, Part 1, London: The MacMillian Company.
Book of Revelation: Apocalypse and Empire, New York: Oxford University Press.
Social and Economic History of the Roman Empire, Vol. 1, New York: Oxford University Press.
Social and Economic History of the Roman Empire, Vol. 1, New York: Oxford University Press.
Social and Economic History of the Roman Empire, Vol. 1, New York: Oxford University Press.