چکیده:
بیگمان فناوری اطلاعات در عصر حاضر موجب تشدید رقابت در بین فعالان عرصههای ملی و بهویژه بینالمللی در تمامی ابعاد زندگی بشر اعم از سیاسی، اقتصادی و اجتماعی شده است. هرچند کشورهای درحالتوسعه عمدتا مصرفکننده نوآوریهای کشورهای توسعهیافته هستند، اما بهنظر میرسد که این کشورها میتوانند با همکاری یکدیگر و با درایت بیشتر، حضور فعالتری در عرصه بینالمللی داشته و با سالمسازی محیط بومی، بهویژه محیط اداری و قضایی بر موانع سد راه توسعه پایدار فائق آیند. از طریق مقاله حاضر که موضوع آن جنبه میانرشتهای داشته و در ارتباط با حقوق مالکیت فکری و حقوق کشاورزی است، نویسنده به زبان علمی و ساده بهخوبی نشان میدهد که یک شرکت چندملیتی چگونه با ترفندهای حقوقی قواعد بینالمللی را دور میزند و با استفاده از فساد اداری ـ قضایی موجود در این کشورها موفق به دخالت و تحمیل دیدگاه خود در عرصه کشاورزی میشود؛ دخالتی که جنبه سرنوشت ساز داشته و استقلال و امنیت غذایی یک کشور را نشانه میرود. گذشته از نکات ارزنده حقوقی که درزمینه حقوق مالکیت فکری و حقوق کشاورزی مطرح و بدان پرداخته شده است، مثل قاعده فرسایش (استهلاک) حق و ویژگیهای حقوق حاکم بر ارقام گیاهی، بهلحاظ فرهنگی و اجتماعی نیز مطالعه مقاله پیش رو آموزنده است؛ زیرا بیانگر این واقعیت است که منتفعان اصلی نیروهای فاسد در نظام اداری ـ قضایی کشورهای درحالتوسعه شرکتهای چندملیتی میباشد و باید با این فساد با تمام توان مقابله کرد. با تقدیم ترجمه این مقاله به جامعه حقوقی، به کلیه علاقهمندان به رشتههای حقوق مالکیت فکری و حقوق کشاورزی خواندن آن توصیه میشود.
Cet article raconte comment une entreprise multinationale americaine a reussi a imposer un produit discute, les semences de soja genetiquement modifiees, sur les marches de pays en developpement. L’exemple de la situation au Bresil est plus particulierement etudie. Cette domination, realisee en violation du droit international et du droit bresilien, va contre les interets agricoles du Bresil a long terme. Afin d’etudier ce scenario, il faut comprendre les droits de propriete intellectuelle sur les semences et leur rapport avec les normes internationales pour, ensuite, analyser comment s’est passee la rapide conversion des productions bresilienne et argentine de soja en soja genetiquement modifie. Avec ce panorama, il sera possible de realiser une breve analyse d’une part de la domination du marche bresilien et argentin par une seule entreprise agrochimique, et d’autre part l’exigence de paiement de taxes par les agriculteurs pour l’emploi de la technologie, sans controle de l’Etat, et enfin, les reactions des agriculteurs et de possibles actionsdes pouvoirs publics afin de resoudre de tels conflits.
خلاصه ماشینی:
٢-٢- کنترل صادرات سوياي برزيل توسط شرکت مونسانتو ٢-٢-١- کنترل با تصاحب شرکت هاي پرورش بذر ٢-٢-٢- کنترل توسط حقوق مالکيت فکري 497 ٢-٢-٢-١- کنترل حقوق در بالادست ٢-٢-٢-٢- توافق انتقال تکنولوژي با شرکت هاي رقيب ٣- آثار قراردادها و ورقه ثبت اختراع نسبت به توليدکنندگان محصولات کشاورزي و عکس العمل آنها نتيجه مقدمه اين مقاله در نظر دارد نشان دهد چگونه حقوق مالکيت فکري حاکم نسبت به بذر که براي ترغيب نوآوري وضع شده است ، منجر به تشديد کنترل بازارهاي بين المللي توسط برخي مؤسسات پرورش بذر شده است .
به منظور مطالعه اين روال ، (١) بايد حقوق مالکيت فکري نسبت به بذر و ارتباط آن با هنجارهاي بين المللي را دانست و سپس تحليل کرد که چگونه محصول سوياي برزيل و آرژانتين به سرعت به سوياي تغيير ژن يافته تبديل شده است ؛ (٢) با اين ديد کلي امکان درک تحليلي مختصر از سلطه بر بازار برزيل و آرژانتين توسط يک شرکت شيميايي کشاورزي از يک سو و تقاضاي پرداخت ماليات از کشاورزان براي استفاده از فناوري بدون کنترل دولت از سويي ديگر فراهم ميآيد (٣)، سرانجام عکس العمل هاي کشاورزان و اقدامات احتمالي مقامات عمومي به منظور حل چنين مشکلاتي مطالعه ميشود.