چکیده:
با توجه به اهمیت مقوله سواد رسانهای که این موضوع در سالهای اخیر در عرصه سیاستگذاری نیز مورد توجه قرار داشته است و با توجه به تعدد نهادهای تصمیمگیر و سیاستگذار در این زمینه در ایران، این امر با چالشهای مختلفی مواجه است. پژوهش حاضر با این هدف که چالشها و ظرفیتهای سیاستگذاری سواد رسانهای در ایران را مورد تحلیل قرار دهد، انجام شده است. ضمن مصاحبه با مسئولین و کارشناسان متخصص در چهار نهاد موثر در این زمینه (شورای عالی فضای مجازی، وزارت آموزش و پرورش، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان صدا و سیما) به روش مصاحبه گلوله برفی، به دنبال پاسخ به این سوال است که نهادهای متولی سواد رسانهای در ایران چه سیاستهایی برای ارتقای سواد رسانهای در ایران تدوین و اجرا کردهاند؟یافتههای پژوهش نشان میدهد که بعلت تعدد نهادهای تصمیمگیر در این زمینه، تمایز روشنی میان آموزش سواد رسانهای و فرهنگسازی در این زمینه دیده نشود و عدم تعادل در برنامهریزیها، به سیاستگذاریهای ناموفق رهنمون شود. بر این اساس، لازم است یک نهاد فرادستگاهی (مانند شورای عالی انقلاب فرهنگی) بعنوان مرجع سیاستگذاری در این زمینه تعیین شود و سیاستگذاری در کلیه حوزهها (شامل آموزش و فرهنگسازی و ..) در آن صورت پذیرد.
Given the importance of media literacy, which has been considered in the field of policy-making in recent years, and given the multiplicity of decision-making institutions and policy-makers in this field in Iran, this is facing various challenges. The present study was conducted with the aim of analyzing the challenges and capacities of media literacy policy in Iran. While interviewing officials and experts in four effective institutions in this field (Supreme Council of Cyberspace, Ministry of Education, Ministry of Culture and Islamic Guidance and the Radio and Television Organization) through snowball interviews, seeks to answer the question that What policies have the media literacy institutions in Iran developed and implemented to promote media literacy in Iran?Findings show that due to the multiplicity of decision-making institutions in this field, there is no clear distinction between media literacy education and culture in this field and imbalances in planning lead to unsuccessful policies. Accordingly, it is necessary to designate a supra-institutional body (such as the Supreme Council of the Cultural Revolution) as a policy reference in this field and to make policy in all areas (including education and culture, etc.).
خلاصه ماشینی:
لذا، ضمن مصاحبه با مسئولین و کارشناسان متخصص در چهار نهاد موثر در این زمینه (شورای عالی فضای مجازی ، وزارت آموزش و پرورش ، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان صدا و سیما) به روش مصاحبه گلوله برفی ، به دنبال پاسخ به این سوال است که نهادهای متولی سواد رسانه ای در ایران چه سیاست هایی برای ارتقای سواد رسانه ای در ایران تدوین و اجرا کرده اند؟ این سیاست هـا چـه مزایـا و * استادیار پژوهشکدة نظریه پردازی سیاسی و روابط بین الملل ، پژوهشـگاه علـوم انسـانی و مطالعـات فرهنگـی (نویسندة مسئول )، m.
0 International, which permits others to download this work, share it with others and Adapt the material for any purpose کاستی هایی دارد؟ و چه راهکارهایی برای بهبود سیاستگذاری وبرنامه ها و اقدامات ارتقای سواد رسانه ای در ایرانوجود دارد؟ یافته های پژوهش که با تحلیل نرم افزاری مصاحبه ها به دست آمده است ، نشان می دهد که تعدد نهادهای تصمیم گیر در این زمینه ، باعث شده است که تمایز روشنی میان آموزش سواد رسانه ای و فرهنگ سازی در این زمینه دیده نشود و عدم تعادل در برنامه ریزی ها، به سیاست گذاری های ناموفق رهنمون شود.