چکیده:
حقوق مخاصمات مسلحانه وبشردوستانه به دوطرف درگیری ها اجازه نداده که
برای پیشبرد اهداف وبرنامه های جنگی خود به هرنوع سلاح یا وسیله جنگی
متوسل شوند . این حقوق از همان آغاز پیدایش خود در عصرنوین، با هدف
انسانی واخلاقی کردن جنگ وبه حداقل ممکن رساندن آلام ودردهای جانبی آن،
سعی کرده اند بکارگیری آن دسته ازسلا ح ها وروش هایی راکه موجب درد و رنج
بیهوده می شوند و برنیروهای رقیب آسیب غیرضروری واردمی آورند، ممنوع
کنند.امروزه اسنادمربوط به ممنوعیت کاربردسلاح ها و ور ش های ممنوعه
ازمهم ترین مقررات حقوق مخاصمات مسلحانه بشمارمی آیند . درموضوع جنگ
تحمیلی عراق علیه ایران که موضوع چالشی این مقاله می باشد، بابررسی وقایع
واتفاقات این جنگ که غالبا ازسوی ارتش عراق صورت گرفت، به این نتیجه
رسیدیم که ارتش عراق دربسیاری ازمواردما نندحملات گسترده شیمیایی، حمله
به تاسیسات غیرنظامی، آلوده کردن محیط زیست و...هیچ بایستگی نظامی مستقیمی را
مورد نظرنداشت و درموارد بسیار زیادی، دررابطه با اهداف، بیش ازحد نیاز
وبدون هیچ ربطی به اهداف فرضی ونظامی، آن ها را موردحمله قرار داده بود وبا
تخطی ازمم نوعیت های مذکور در زمینه کاربردسلاح های شیمیایی وسایر
روش های غیرمجاز درموارد مختلفی موجبات محنت و رنج مردم بی دفاع
وغیرنظامی را به بار آورده است.
خلاصه ماشینی:
اصل ضرورت نظامي ـ روش ها و وسايل منع شده ـ جنگ عراق عليه ايران ـ تاسيسات غيرنظامي ـ محيط زيست * کارشناس ارشد حقوق خصوصي مقدمه سلاح هاي شيميايي و ميکروبي از جمله سلاح هايي هستند که حقوق مخاصمات مسلحانه و بشر دوستانه کاربرد آنها را در مخاصمات مسلحانه منع کرده است .
sg/ the chemical ) همچنين در قوانين مربوطه ، ممنوعيـت هـايي راجـع بـه تاکتيـک هـاي نظـامي و مراکـز و ساختمان هايي خاص مقرر شده است که يکي از اين موارد تخريب محيط زيست و حملـه به تاسيسات غير نظامي مي باشد، چيزي که در عمل در جنگ ها بسيار ديده مي شود.
به عبارت ديگر قواعد کلـي ضـرورت ايـن اسـت کـه متخاصمين ممکن است ابزاري که براي دستيابي به اهدافشان لازم است را بکار گيرند امـا اگر چنين اقدامي توسط قواعد حقوق بين الملل پذيرفته نشود و ممنوع اعلام شود، ضرورت نظامي قابليت توجيه اين رفتار را ندارد.
ويليام جرالد دوني ١ فرمانده ارتش آمريکا عنوان کـرده اسـت کـه اگرچـه ضرورت نظامي استفاده از خشونت را براي وادار کردن دشمن به تسليم مجاز دانسته ، ايـن دکترين تنها خشونت « تنظيم شده » را مجاز مي داند نه خشونتي که توسط قـوانين و عـرف جنگي ممنوع است .
به عبارت ديگر قواعد کلـي ضـرورت ايـن اسـت کـه متخاصمين ممکن است ابزاري که براي دستيابي به اهدافشان لازم است را بکار گيرند امـا اگر چنين اقدامي توسط قواعد حقوق بين الملل پذيرفته نشود، ضرورت نظامي اين رفتار را توجيه نمي کند(١٧٢ ,١٦٠ p,١٩٧٤,Paust) .