چکیده:
استاد شهریار نه تنها با موسیقی عجین است بلکه با موسیقی دانان نیز همسازی دارد. واژه های موسیقی در هامونی کلام استاد ذوب شده است و اکثرا پرداخت شعر او حتی در قالب نظم، یک منظومه موسیقایی ایجاد می کند و آمیزشی نیز با نقاشی دارد که قابل رویت است. غزل که از نظر او به عنوان نوای نی و ناقوس نام برده شدهاز یونان باستان با همراه سازی به نام لیر خوانده می شد و در تمام جهان در ردیف اشعار عاطفی و عاشقانه با موسیقی همراه بوده که در ایران خنیاگران و عاشیق ها و عاشق ها، شبانان و روستاییان، این آیین را حافظ و قدر می دانستند. استاد شهریار در جای جای سخن موزون یا شعر خود رویکردی به موسیقی داشته است و حداقل به غیر از ریتم و اوزان و قافیه ها، از واژگان تخصصی یا مرتبط با هنر آغازین موسیقی تمتع یافته است. طفل هنرمندی که تا دوران هفت سالگی از آهنگ موسیقی شعر لذت میبرد از آن به بعد ذوق شعر پیدا می کند و شروع به درک مطالب می نماید و در این حال اگر هم وسیله مشق موسیقی نداشته باشد، تصنیف ها و ترانه ها را اختیاری و یا بی اختیار از بر می کند. از موسیقیدانان صاحب سبکی که شهریار گوهر شعرش را به نام آنان تزهیب نموده عبارتند از تاج بخش نوازنده ویولون ، حبیب یغمایی، عیسی کی هان پور، استاد ابوالحسن صبا، ابوالحسن اقبال آذر و جوان یازده ساله نوازنده سنتور اوج سرمستی آهنگین و طرب انگیز در بیتی از غزل میگون شهریار است که دو امتیاز را با خود به همراه دارد یکی نماد های موسیقایی آن که نشان می دهد شاعر کاملا با موسیقی ردیف و کلاسیک ایران آشنا است البته این ذوق و نظر شخصی اوست که گوشه دلکش دستگاه ماهور، برتر از گوشه بیداد دستگاه همایون است.
خلاصه ماشینی:
ايشان در هم نوايي با دوستان مخلص كه هريك چه در دارالفنون و چه بيرون از آن مشوّق و خريدار اشعار او بوده توانست بر اريكه ادب تكيه زده و سخن نو و تازه اي را تحويل زمان خود و آيندگان داده و انديشه و ذوقيّات او ميتواند درمان بخش دردهاي جامعة هر زمان باشد، نواخت موسيقي دوستان موجب نواخت تارهاي هوش و انديشة او گرديده و تأثير صداي سحرانگيز آنان سبب توليد تعاليم عاليهاي گرديد كه ايشان با تأسي از قرآن بر مردم ارزاني داشته است و ميتوان گفت از اسباب نبوغ و تجلّي حكمت در ايشان ياران عاشق و خوش ذوق و استادان بنام و صاحب فضل و درايت و طبع منزّه همراه با رويكرد روشن بينانه ايشان نسبت به گذشته و آينده بوده است كه ديواني سرشار از عشق به معشوق و ائمّه اطهار و مردم را به دنبال داشته است.
استاد شهريار و موسيقيدانان: استاد شهريار در ميان موسيقيدانان و اهل هنر با استاد ابوالحسن صبا، ابوالحسن اقبال آذر(اقبال السلطان)، حبيب سماعي، قوامي، غلامحسين بنان، ابوالقاسم شهيار، استاد وزيري، قمر الملوك وزيري، جليل شهناز، محمود تاجبخش، عبدالله دوامي، علي اكبر شهنازي، تاج اصفهاني، مهدي نوايي، هدايت، اميري فيروزكوهي، كمال الملك، هوشنگ ابتهاج متخلص به سايه، نيما يوشيج، ملك الشعراي بهار، عارف قزويني، اسماعيل امير خيزي، يگاني، اشتري، زهري، عبدالحسين شهنازي، ارادت خالصانه داشت و در اشعار از نقاشان و خطاطان و شاعران و ارباب ساير هنرها نيز نامي برده است.