چکیده:
شانتال آکرمن در فیلمهایش مسائل فمنیسم را مطرح میکند و تناقضات مستتر در همزیستی عمومی را به نمایش میگذارد. شخصیتهای فیلمهایش نقشهای سنتی را به چالش میکشند و از این طریق هنجارهای مربوط به زنان را که در اجتماع پذیرفته شدهاند مورد پرسش قرار میدهند. تحقیق حاضر سعی در شناسایی و معرفی سینمای زنانه این فیلمساز دارد. مسئلة اصلی پژوهش کاوش و واکاوی عناصر فمنیستی در سینمای شانتال آکرمن است. روش تحقیق کیفی و رویکرد آن توصیفی و اسنادی است و براساس اطلاعات برگرفتهشده از منابع مکتوب کتابخانهای اعم از کتابها، مقالهها و آثار صوتی و تصویری است. ازاینرو، پس از شناسایی مؤلفههای اصلی این نوع فیلمسازی، سه فیلم از آکرمن با نامهای ژاندیلمان، شمارة ۲۳ اسکلة تجارت، ۱۰۸۰ بروکسل، شهرم را منفجر کن و من تو او او، که به صورت انتخاب هدفمند از موارد مطلوب گزینش شده، برمبنای مبانی نظری بحث و تحلیل شده است. نتیجة حاصله نشان از آن دارد که آثار آکرمن سعی در نمایش و ایجاد گفتمان تصویری ساده اما صادق از شخصیت و زندگی زنانهای دارد که در روزمرگی دچار فراموشی و بیتوجهی شده است.
Cinema is one of the tools that republish and establish definitions of gender in society. So it can be assumed that the filmmaker can subvert and conceal these concepts in this way. Chantal Ackerman uses arrangements to consult with feminists and the dominant elite to expose hidden ideological contradictions. It seems permissible for the characters in the film to be challenging the traditional characters and so selecting the most special posts in these fields, by accepting many different norms for women. It is assumed that he wants to show in his works, by the reflecting women in the field of work, family and society, how affect the ideology and discourse of gender the formation of attitudes and perceptions of individuals, its relations and social interactions.This is manifested in the content of these films, feminist theory in postmodern, feminist literature, such as Laura Malloy will be used, and who believes the birth of creativity. There is always a way to change the code, which has become power. These images prove cinematically that the domestic lives of women is an artistic thing. In other words the private lives of women are being destroyed by the forces of history as much as they are living in the political arena. Besides that, unquestioning, unchallenged, and irreversible pressure on women in family roles, such as in prison, is social stupidity. And eventually leads to destruction. This is the kind of violence that can lead to more violence.
خلاصه ماشینی:
شخصیت های فیلم هایش نقش های سنتی را به چالش می کشند و از این طریق هنجارهـای مربـوط بـه زنان را که در اجتماع پذیرفته شده اند مورد پرسش قرار می دهنـد.
«عوامل متعددی در شکل گیری موج دوم مـؤثر بودنـد؛ مسـائلی کـه در فاصلۀ سال های ١٩٢٠ تا ١٩٦٠ آرام آرام زمینه را برای ظهور چنین فعالیـت هـایی بـه طـور عـام فراهم کرد و از سوی دیگر ویژگی های دهۀ ١٩٦٠ که به طور خاص واجد شرایط لازم برای تولـد دوبارٔە فمنیسم ، اما این بار با قدرت و تنوع بیشتر بود [١٣].
Radical Feminism فمنیسم رادیکال به مردسالاری به عنوان یک نظام قدرت نگاه می کند کـه جامعـه را بـه شکل روابط پیچیده ای براساس پیش فرض برتری مردان سازمان می دهد و از آن برای ستم بر زنـان اسـتفاده می شود.
«در١٩٦٠ تـا ١٩٨٠، درک ایـن امـر کـه زنان می توانند با استفاده از کلیشه های مرسومی که به آن ها داده می شود احساسی از توانمندی را ایجاد کنند، باعث شد موج سوم فمنیسم به بازتعریف زنـان و دختـران بـه عنـوان موجـوداتی قدرتمند، جسور و صاحب اختیار جنسیت خود بپردازد.
نظریه های فمنیسم زنان هویت و ویژگی هایی منحصربه فرد دارند و این مهم همواره مورد توجه صـاحب نظـران علوم مختلف بوده است .
(رجوع شود به تصویر صفحه) این بدین معنا نیست که مردان در فیلم های آکرمن جایگاهی ندارند، بلکه داستان هـای هـر سه فیلم انتخابی او سعی دارند گفتمانی را تولید کنند که زن را در جایگاه اصلی و واقعی اش بـه تصویر بکشد و بر اهمیت نقش اجتماعی ش تأکید دارد.