چکیده:
بازداشت متهمان و مقابله با برهم زنندگان نظم عمومی، وظیفهای است که پلیس به نمایندگی از عامه مردم انجام میدهد؛ و قانونگذاران در شرایطی این حق را به پلیس دادهاند تا در صورت مواجهه با جرم، با استفاده از قوه قهریه، متهم را دستگیر و تحویل مقامات قانونی دهند. دو معیار کلی ارتکاب جرایم خاص و اصل ضرورت، مهمترین شرایط بازداشت توسط پلیس در حقوق سوئد محسوب میشود. همچنین محدوده عمل و مسئولیتهای قانونی پلیس در صورت اشتباه در دستگیری یا اقدام فراقانونی، در قانون یا رویه قضایی این کشور به طور دقیق تبیین شده است. در حقوق ایران، پلیس در جرائم مشهود با تشخیص خود به وقوع جرم در صورتی که متهم قصد فرار داشته یا در حال فرار باشد، اقدام مینماید و در خصوص جرائم غیر مشهود با دستور قاضی به جلب متهم.
Detaining defendants and dealing with disturbers of public order is a task that the police perform on behalf of the
public; And lawmakers have given the police the right to use force to apprehend the accused and hand him over
to legal authorities. The two general criteria for committing certain crimes and the principle of necessity are the
most important conditions for police detention in Swedish law. Also, the scope of action and legal
responsibilities of the police in case of wrongful arrest or extrajudicial action are precisely defined in the law or
judicial procedure of this country. Has or is fleeing, acts and in case of unseen crimes with the order of the judge
to arrest the accused.
خلاصه ماشینی:
در نظام حقوقی سوئد، شیوه معمول دستگیري بر اساس قرار بازداشت است که توسط قاضی دادگاه صلح یا یک مقام قضایی ارشد صادر می شود و نیروي پلیس نیز اختیارات نسبتاً وسیعی در این زمینه دارد؛ (مهرا، 1389، ص134) در حقوق ایران تشریفات خاصی برای بازداشت پیش بینی نشده است اما با تدقیق در مقررات می توان دریافت که انجام آن باید با ضوابط قانونی و رعایت حقوق خاصی صورت بگیرد وگرنه فرد متخلف حسب مورد با ضمانت اجرای کیفری و انتظامی روبرو می شود.
در فرهنگ لغت انگلیسی، arrest معادل هریک از دو معنای جلوگیری از فرار و نگهداری شخص در زندان به وسیله مقام قانونی به دلیل یک اتهام کیفری با هدف اجرای قانون برای آوردن شخص نزد دادگاه می باشد در اصطلاح دستگیری به معنای محروم نمودن فرد از آزادی توسط پلیس با شهروندان به دلیل ارتکاب یک جرم یا جلوگیری از ارتکاب جرم و بردن او به بازداشتگاه تحت نظارت دولت برای متهم کردن به ارتکاب یک جرم کیفری است در واقع زمانی عمل دستگیری محقق می شود که به فرد گفته شود تحت دستگیری است و حقوق وی که به عنوان اخطار میراندا معروف است به او تفهیم شود، زیرا در مقررات سوئد در زمان دستگیری، اعلام حق سکوت و حق داشتن وکیل برای متهم پیش بینی شده است و متهم از زمان دستگیری و نگهداری در ایستگاه پلیس، حق استفاده از مشاوره با وکیل را دارد (شاکری، جدی حسینی، 1391، ص96).