چکیده:
بند «33» سیاستهای کلی برنامه پنجم توسعه اقتصادی،اجتماعی، فرهنگی
جمهوری اسلامی ایران «برقراری ارتباط کمی و کیفی میان برنامه پنجساله و
بودجههای سالیانه با سند چشمانداز با رعایت شفافیت و قابلیت نظارت، را مورد
تاکید قرار داده است.
تحکیم ارتباط کیفی و کمی بین سند چشمانداز, برنامههای پنجساله و بودجههای
سنواتی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. حلقه واسط بین سند چشمانداز و
برنامههای پنجساله در تعریف «اهداف» آنها و حلقه واسط بین برنامههای پنجساله و
بودجههای سنواتی در چارچوب منابع و مخارج مالی «برنامههای عملیاتی، نهفته
است. چارچوب میانمدت منابع و مصارف، ساختار اصلی برنامههای توسعه را
تشکیل میدهد و بدون آن برنامههای توسعه کارایی لازم را نداشته و مواد آن تبدیل
به احکامی غیرقابل اجرا میشود بهطوری که اعتبار برنامهریزی از بین خواهد رفت.
در سایر کشورها برای برقراری بین برنامهریزی به سیاستگذاری و بودجهریزی
از یک الگوی مفهومی تحت عنوان «چارچوب میانمدت بودجه، استفاده میکنند. این
الگو با توجه به شرایط سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و اداری هر کشور چارچوبی را
برای هماهنگی بین برنامه و بودجه ایجاد میکند. در میانمدت دستیافتن به هدف بند
یه
«۳۳» سیاستهای کلی برنامه پنجم توسعه نیازمند ایجاد چنین الگویی است. اما برای
برنامه پنجم توسعه در مرحله کنونی پیشنهاد شده است تا دولت در قالب ارائه
اسنادی از قبیل تطبیق اهداف سند چشمانداز و اهداف برنامه پنجم توسعه، چارچوب
اقتصاد کلان کشور در طی برنامه و منابع و مصارف برنامه به تفکیک هریک از
حوزههای بخشی و فرابخشی و بستههای اجرایی حداقل شرایط لازم را برای ایجاد
هماهنگی بین برنامه پنجم توسعه و بودجه های سنواتی فراهم آورد.