چکیده:
هدف مطالعه حاضر بررسی سازوکار اثرگذاری فناوری اطلاعات و ارتباطات بر اشتغال در ایران است. برای این منظور از رویکرد آستانهای (STAR) و بر اساس دادههای سالانه طی سالهای 1370- 1397 استفاده گردید. نتایج برآورد مدل نشان میهد، متغیرهای تولید ناخالص داخلی سرانه، ضریب نفوذ اینترنت، سرمایه فیزیکی، سرمایه انسانی و مخارج دولت در آموزش و تحقیق و توسعه تأثیر مثبت بر اشتغال در ایران دارند، لذا با توجه به اینکه امنیت سیاسی و اجتماعی کشور در ارتباط تنگاتنگ با امنیت اقتصادی است که البته اشتغال پایدار یکی از مظاهر امنیت اقتصادی میباشد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت توسعه (ICT) بر ضریب امنیت کشور تأثیر مثبت میگذارد. همچنین متغیر فناوری اطلاعات و ارتباطات در هر دو رژیم، اثرگذاری بر اشتغال در ایران را نشان نداد که مطابق با مبانی نظری موضوع، فناوری علاوه بر اشتغالزایی، اشتغالزدا هم بوده است. بنابرین باتوجه به بودجه ناچیز تحقیق و توسعه در تولید ناخالص داخلی، پیشنهاد میشود که به کیفیت نیروی انسانی در کشور توجه بیشتری گردد تا نیروی کار ماهرتر، کارآزمودهتر و تواناتر تربیت و در بخشهای مختلف کشور بهکار گمارده شوند. همچنین برگزاری دورههای آموزش رسمی، افزایش سطح کیفی و افزایش ارتباط آموزش و تخصص دورهها با نیاز بخشهای تولیدی و خدماتی جامعه و اختصاص مقدار ثابتی از منابع بنگاهها به امر تحقیق و توسعه، باعث افزایش موجودی علم و دانش در یک نرخ ثابت میشود که نیازمند توجه بیشتر دولت به این مسئله در کشور میباشد.
The purpose of this study is to investigate the impact of information and communication technology on employment in Iran. For this purpose, the threshold approach (STAR) was used based on annual data during the years 1370-1397. The results of model estimation show; The variables of GDP per capita, Internet penetration rate, physical capital, human capital and government spending on education, research and development have a positive impact on employment in Iran, given that the country's political and social security is closely related to economic security, which of course employment Sustainable is one of the manifestations of economic security, so it can be concluded that the development of ICT has a positive effect on the country's security. Also, the variable of information and communication technology in both regimes did not show the effect on employment in Iran, which according to the theoretical foundations of the subject, technology in addition to job creation, has also been employment-creating. Therefore, due to the small budget for research and development in GDP, it is suggested that more attention be paid to the quality of human resources in the country to train more skilled, experienced and capable workforce and work in different parts of the country. Also, holding formal training courses, increasing the quality level and increasing the relationship between training and specialization of courses with the needs of production and service sectors of society and allocating a fixed amount of resources to companies for research and development, increases the inventory of science and knowledge at a constant rate. The government pays more attention to this issue in the country.
خلاصه ماشینی:
نتایج برآورد مدل نشان میهد، متغیرهای تولید ناخالص داخلی سرانه، ضریب نفوذ اینترنت، سرمایه فیزیکی، سرمایه انسانی و مخارج دولت در آموزش و تحقیق و توسعه تأثیر مثبت بر اشتغال در ایران دارند، لذا با توجه به اینکه امنیت سیاسی و اجتماعی کشور در ارتباط تنگاتنگ با امنیت اقتصادی است که البته اشتغال پایدار یکی از مظاهر امنیت اقتصادی میباشد.
همچنین برگزاري دورههاي آموزش رسمی، افزایش سطح کیفی و افزایش ارتباط آموزش و تخصص دورهها با نیاز بخشهاي تولیدي و خدماتی جامعه و اختصاص مقدار ثابتی از منابع بنگاهها به امر تحقیق و توسعه، باعث افزایش موجودي علم و دانش در یک نرخ ثابت میشود که نیازمند توجه بیشتر دولت به این مسئله در کشور میباشد.
1. مبانی نظری موضوع و پیشینه تحقیق تأثیرگذاری مثبت فناوری اطلاعات و ارتباطات بر اشتغال، رشد و توسعه اقتصادی کشورها و بهخصوص بخش صنعت، نیازمند فراهم شدن تمام زیرساختها و پرورش و تربیت نیروی کار تحصیلکرده و بهعبارتی آماده بودن تمام شرایط برای پذیرش این تکنولوژی در سطوح مختلف میباشد که با مثبت فرض کردن شرایط بالا برای کشور، نحوه اثرگذاری فناوري اطلاعات و ارتباطات بر اشتغال و رشد بخش صنعت به شکل زیر میباشد (دقیقی اصلی و همکاران، 1392، ص.
نتایج برآورد قسمت خطی و غیرخطی مدل نشان میدهد که متغیر فناوری اطلاعات و ارتباطات تأثیری بر اشتغال در ایران ندارد، ولی متغیرهای ضریب نفوذ اینترنت، سرمایه انسانی و مخارج دولت در آموزش و تحقیق و توسعه در رژیم غیرخطی اثر معنیدار (هرچند کم) بر اشتغال دارد که از حیث تأثیرگزاری امنیت اقتصادی بر امنیت ملی حائز اهمیت میباشد.