چکیده:
این مقاله درباره چگونگی زایش سوژه انقلابی در تقاطع زبان و مادیت در سالهای منتهی به انقلاب اسلامی است. مقاله بهطور خاص بهدنبال روشن کردن ارتباط درونی واژگان علی شریعتی بهعنوان ایدئولوگ انقلاب اسلامی، جهان اشیاء و شکلگیری سوژه انقلابی در تهران است. این تحلیل از طریق بررسی درهمآمیختگی اشیائی مانند ماه، بدن، و ادکلنهای گران از یکسو، و واژگان کلیدی شریعتی مانند «حق و باطل»، «ظلم»، و «امپریالیسم» از سوی دیگر، میسر شده است. این مقاله با استفاده از روش تفسیر روایی زندگینامه (BNIM) که برگرفته از سنت جامعهشناسانه هرمنوتیک عمیق است، نشان میدهد همآمیزی دو جهان مادی و زبانی باعث شکلگیری و بسط کنشگریهایی شد که انقلاب و سوژههای آن را میسر کرد. این مقاله درباره چگونگی زایش سوژه انقلابی در تقاطع زبان و مادیت در سالهای منتهی به انقلاب اسلامی است. مقاله بهطور خاص بهدنبال روشن کردن ارتباط درونی واژگان علی شریعتی بهعنوان ایدئولوگ انقلاب اسلامی، جهان اشیاء و شکلگیری سوژه انقلابی در تهران است. این تحلیل از طریق بررسی درهمآمیختگی اشیائی مانند ماه، بدن، و ادکلنهای گران از یکسو، و واژگان کلیدی شریعتی مانند «حق و باطل»، «ظلم»، و «امپریالیسم» از سوی دیگر، میسر شده است. این مقاله با استفاده از روش تفسیر روایی زندگینامه (BNIM) که برگرفته از سنت جامعهشناسانه هرمنوتیک عمیق است، نشان میدهد همآمیزی دو جهان مادی و زبانی باعث شکلگیری و بسط کنشگریهایی شد که انقلاب و سوژههای آن را میسر کرد.
This paper is about how a revolutionary subject was born at the intersection of language and materiality in Tehran in the lead up to the 1979 Revolution. More specifically, it seeks to illuminate the interconnections between the vocabulary of one of the ideologues of the Iranian Revolution, Ali Shariati, the object world, and the formation of a revolutionary subject in Tehran. This analysis progresses by examining the fusion of things like the moon, bodies, and expensive cologne, on the one hand, and Shariati’s key terms such as “Good and Evil,” “oppression” and “Imperialism,” on the other. Relying on the biographical narrative interpretive method (BNIM), which draws from the sociological tradition of in-depth hermeneutics, the paper shows how the confluence of these linguistic and material worlds afforded and diffused the agencies that traversed the revolution and its subjects. .............................................................................
خلاصه ماشینی:
اين مقاله با استفاده از روش تفسير روايي زندگينامه (BNIM) که برگرفته از سنت جامعه شناسانه هرمنوتيک عميق است ، نشان ميدهد هم آميزي دو جهان مادي و زباني، باعث شکل گيري و بسط کنشگريهايي شد که انقلاب و سوژه هاي آن را ميسر کرد.
اينجا بود که وسط حرف او گفتم «ولي استاد»، و رضا بلافاصله پوچي ادعاي خود را تصريح کرد و جواب داد: «ببين ، بايد درباره اش فکر کنم »، چانه اش را پايين آورد و زمزمه کرد «تنها چيزي که ميتوانم بگويم اين است که براي کسري از ثانيه ، خميني را آن بالا ديدم ».
در بررسي بعدي، به دنبال کشف اين هستيم که چه طور همان اشياء ادراکناشدني باعث پيدايش واژگان و مفاهيم شدند که به اتفاق گفتمان راديکال رضا را ساختند؛ گفتماني که در آن ذوب شده بود.
بااين حال ، هدف اين بخش و بخش هاي بعدي، پويايي مادي و زباني است که «عشق برتر» را ايجاد کرد و باعث تأثيرگذاري شريعتي نزد انقلابيون آتي چون رضا بود.
اين بخش نشان داد که اشياء مادي از بدن زنان گرفته تا لباس هاي خانه دوز، در خدمت کلمات کليدي شريعتي از نظر رضا قرار داشتند و باعث تحول تدريجي او به سوژه شريعتي شدند -فرايندي که در بخش بعد بيشتر به آن خواهم پرداخت .
London: New York University Press.
" In Handbook of Material Culture, edited by Christopher Tilley, Webb Keane, Susanne Kuchler, Michael Rowlands, and Patricia Spyer, Sage Press, 197-202.