چکیده:
نوشتار زنانه کنش زبانیِ نظام مندی است که با کاربست پربسامد نشانه های زنانگی و بدنبال آن تشخّص بخشیدن به صدای زنانه تحقق می یابد تا با تهی کردن [تک] صدایی مردانه در متن، الگویی زنانه از نوشتار ارائه دهد. نشانه های زنانه، مجموعه ای از ساخت های زبانی است که انگاره های زنانگی را به مخاطب انتقال می دهد. این پژوهش فرآیند تهی شده گی صدای مردانه را به واسطه کاربست نشانه های زنانه در دو رمان «پرنده من» و «دختران ریاض» می باشد. نتایج پژوهش گویای آنست که هر دو رمان به واسطه کاربست پربسامد نشانه های زنانگی در هر کدام دارای صدایی زنانه اند و هر دو نویسنده در نحوه بکارگیری این نشانه ها در داستان هایشان تجربه متفاوتی داشته اند؛ بدین ترتیب که در رمان «دختران ریاض» و در میان 248 مورد نشانه زنانه حاضر در داستان، رنگ واژه های خاص زنانه با 70 بار فراوانی، بیشترین بسامد را دارد. در سویی دیگر؛ در رمان «پرنده من» و در میان 258 مورد نشانه زنانه حاضر در داستان، اسامی خاص زنانه با 124 بار فراوانی، بیشترین بسامد را دارد.
Feminine writing is a systematic linguistic action that realized just through the frequent application of feminine signs and subsequently to the recognition of the feminine voice in order to provide a feminine pattern of writing by emptying the [single] masculine voice in the text. Feminine signs are a set of linguistic constructs that convey the ideas of femininity to the audience. Current research attempts to study the process of depletion of the masculine voice with descriptive-analytic approach through the application of feminine signs in Persian and Arabic stories. Case Study are novels of “Riyadh Girls” by Raja Abdollah Alsane’ and “My Bird” by Fariba Vafi. The results of the study suggest that both novels have a feminine voice in the high frequency application of feminine signs, and both authors have had different experiences in applying their signs to their stories; so that in the novel "Girls of Riyadh" among the 248 female signs included in the story, the particular female colored word are more frequent with 70 times application. On the other hand, in the novel "My Bird" among the 258 female signs included in the story, the particular female specific names are more frequent with 124 times application.
خلاصه ماشینی:
تهی شده گی صدای مردانه در رمان های فارسی و عربی با کاربست نشانه های زنانه مورد پژوهانه: «پرنده من» فریبا وفی و «دختران ریاض» 1 رجاء عبدالله الصانع) جواد گرجامی علی عباسعلی زاده** نوشتار زنانه نوعی کنش زبانی نظام مندی است از سوی نویسندگان فمینیست در راستای اثبات هویت زنانگی در متن و واکنشی است در برابر سلطه زیانی مردانه موسوم به صدای مردانه.
از این عبارت هلن سیکسوس می توان چنین برداشت کرد که برای برجسته کردن زنانگی در زبان و نوشتار، باید آن (زبان) را از تجربه های مردانه تهی کرد و این مهم میسر نخواهد شد جز با برساختن زبان و نوشتاری که دربردارنده نشانه های زنانه است؛ نشانه هایی که معرف کنش آگاهانه در زبانند تا بدین ترتیب آن هویت فراموش شده زنانه را در نوشتار بازآفرینی کنند.
در کنار این فعالیتهای اجتماعی اغلب زنانه، برخی، بازنمایی تجربه هایی [فیزیولوژیکی مانند زایمان یا تجاوز را که مفهوم [مطلق] زن بودن را منعکس کرده و به نوعی در زبان و نوشتار مردانه نادیده گرفته می شوند، را نیز به تجربهها و مهارت های خاص زنانه افزوده اند(ن.
۲۰۶ ابزارهای خاص زنانه در رمان «پرنده من» به طور کلی نویسنده در ۱۶ مورد از ابزارهای خاص زنانه در داستان استفاده کرده که این میزان در مقایسه با دیگر نشانه های زنانگی رمان، آمار چشمگیری به شمار نمی رود.
فضاهای زنانه اسامی زنانه تجربه های زنانه عصفت های زنانه ابزارهای زنانه رنگ واژه های زنانه نمودار فراوانی نشانه های زنانگی در رمان دختران ریاض ۸ نتیجه گیری سبک و نوشتار زنانه، نوعی کنش زبانی است که از سوی نویسندگان فمینیست و در راستای اثبات هویت زنانگی مطرح می شود.