چکیده:
هدف این مطالعه بررسی عوامل مؤثر بر توزیع درآمد در مناطق شهری 30 استان ایران در بازه زمانی 1385-1398 میباشد. برای محاسبه شاخص توزیع درآمد از سه شاخص ضریب جینی، ضریب جینی تعمیمیافته با تأکید بر نقش فقرا و ضریب جینی تعمیمیافته با تأکید بر نقش ثروتمندان استفادهشده است. بهمنظور بررسی عوامل مؤثر بر توزیع درآمد دو مدل در نظر گرفتهشده است. در مدل اول اثر نسبت درآمدهای مالیاتی و هزینههای دولت به تولید ناخالص داخلی، درآمد سرانه و مربع آن و شاخص توسعه مالی بر توزیع درآمد برآورد شده است. در مدل دوم نیز در کنار سایر متغیرها به بررسی اثر نسبت مالیاتهای مستقیم و غیرمستقیم به تولید ناخالص داخلی و نسبت هزینههای جاری و عمرانی به GDP بر توزیع درآمد پرداختهشده است. نتایج این مطالعه نشان میدهد، افزایش نسبت مالیات به GDP با تأکید بر مالیاتهای غیرمستقیم در مناطق شهری استانهای کشور باعث بهبود توزیع درآمد گردیده و افزایش نسبت هزینه-های جاری دولت به GDP، موجب وخامت توزیع درآمد در مناطق شهری استانهای ایران بهخصوص در بین ثروتمندان شده است. همچنین تفکیک اثرات هزینههای جاری و عمرانی دولت نشان میدهد، علیرغم اثر نامطلوب هزینههای جاری بر توزیع درآمد در مناطق شهری، هزینههای عمرانی به بهبود توزیع درآمد در اغلب دهکهای توزیع درآمـدی کمک میکند. در نهایت نتایج این مطالعه فرضیه کوزنتس در مناطق شهری ایران را تایید نکرد. همچنین افزایش درآمد سرانه بر توزیع مناسب درآمد اثر مثبت داشته و توسعه مالـی منجر به بهبود توزیع مناسب درآمد در میان دهکها خواهد شد.
The purpose of this study is to investigate the factors affecting income distribution in urban areas of 30 provinces of Iran during the period 2006-2020. To determine the income distribution index, we use three indices of the Gini coefficient, generalized Gini coefficient . In the first model, the effect of tax rates, government expenditures, GDP per capita, its square and financial development index on income distribution are examined. In the second model, along with other variables, the effect of the ratio of direct and indirect taxes to tax revenues and the ratio of current and development payment to GDP on income distribution are s examined. The results of this study show that increasing the tax to GDP ratio by emphasizing indirect taxes in urban areas of the provinces has improved income distribution and increasing the ratio of current government expenditures to GDP has worsened income distribution in urban areas. In addition, the separation of the effects of government current and development expenditures shows that despite the adverse effect of current expenditures on income distribution in urban areas, construction expenditures help to improve income distribution in most income distribution deciles. Finally, the results of the present study, while not confirming the Kuznets hypothesis in urban areas of Iran, indicate the positive effect of increasing per capita income on proper income distribution and improving the desired distribution with financial development if there is a relative situation of income distribution.y
خلاصه ماشینی:
1 Musgrave & Thin 2 Harberger 3 Inchauste & Lustig 4 Chatterjee & Turnovsky 5 Blejer & Guerrero چو و همکاران ١ (٢٠٠٠) در مقاله اي به بررسي عوامل مؤثر بر توزيع درآمد در ٢٠ کشور درحال توسعه براي دهه ٨٠ و ٩٠ ميلادي پرداختند.
در ابتدا توسعه مالي، ثروتمندان ميتوانند با استفاده از توسعه بخش مالي مزاياي بيشتري نسبت به فقرا کسب نمايند که اين امر منجر به افزايش نابرابري درآمد تا سطح مشخصي از توسعه مالي شود و سپس فقرا ميتوانند به سرمايه - گذاري از طريق توسعه بخش مالي دسترسي راحت تري پيدا کنند و ازاين رو نابرابري 1 Inequality-Widening Hypothesis 2 Rajan & Zingales 3 Sehrawat & Giri 4 Jauch & Watzka 5 The Inequality-Narrowing Hypothesis 6 Galor & Zeira 7 Ravallion 8 Clarke et al.
3 Tan & Law 4 Gradstein 5 Kim & Lin 6 Chiu & Lee 7 Shakeri & Jalili (2021) علوي راد و همکاران ١ (١٣٩٩) در تحقيق خود به بررسي اثرات توسعه بانکي، ساختار اجتماعي، اقتصادي و نابرابري درآمدي در استانهاي کشوردر دوره زماني ١٣٩٥-١٣٨٥ با بکارگيري مدل گشتاور تعميم يافته آرلانو و باند (GMM) و (SLS٢) پرداختند.
٤-معرفي مدل و متغيرهاي تحقيق با توجه به مرور ادبيات نظري و پيشينه ها در اين تحقيق به منظور بررسي اثر سياست هاي مالي، رشد اقتصادي و شاخص توسعه مالي از دو مدل به صورت زير استفاده ميشود: )به تصویرصفحه رجوع شود) 1 Bellù & Liberati 2 Chotikapanich & Griffiths در اين روابط متغير inequlityit شاخص توزيع درآمد را نشان ميدهد که در اين تحقيق از شاخص ضريب جيني و ضريب جيني تعميم يافته استفاده شده است .