چکیده:
در اداره امور هر شهر، طبیعی است که مسایل حاکمیتی و مدیریت شهری طرحریزی و اجرا میشود. دیپلماسی شهری؛ هنر کاربردی روابط بینالملل برای مذاکرات، تعامل، توسعه و بهسازی روابط بین ملتها ورای مشکلات و معضلات روابط دولتهاست و بخش مهمی از “دیپلماسی عمومی" کشورهای دموکراتیک و پیشرفته به شمار میرود. خواهرخواندگی نمونه بارز دیپلماسی شهری است که به عنوان یکی از بازوان دیپلماسی در پی نزدیک و آشنا کردن فرهنگ و تمدن کشورها به یکدیگر است. در این مقاله پرسش مورد نظر این می باشد که: «نقش پیمان های خواهر شهری در دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران چقدر پر رنگ است؟» در پاسخ به این سوال فرضیه تحقیق عبارت است از: پیمان خواهر شهری نقش جدی در دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران نداشته بلکه بیشتر نمایشی بوده است. با روش توصیفی تحلیلی به منظور دست یابی به پاسخی مناسب برای این پرسش، به تبیین، بررسی و تجزیه و تحلیل مباحث در این زمینه پرداخت شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که پیمان خواهرخواندگی ظرفیت لازم را برای مشارکت شهرها فراهم میکند که این امر باعث توسعه پایدار شهرهای درگیر میشود.
خلاصه ماشینی:
مقاله حاضر با روش توصیفی تحلیلی به دنبال پاسخ به این پرسش است که نقش پیمانهای خواهر شهری در افزایش فرصت همکاریهای بینالمللی چیست؟ نتایج پژوهش نشان میدهد که پیمان خواهرخواندگی علاوه بر آنکه ظرفیت لازم را برای مشارکت شهرها با یکدیگر و ایفای نفش در سیاست بین الملل را فراهم میکند، باعث توسعه پایدار شهرها در ابعاد مختلف اقتصادی، فرهنگی و سیاسی می شود و در راستای منافع ملی و جهانی نیز قرار میگیرد.
از این رو، با توجه به اهمیت دیپلماسی عمومی میتوان گفت که خواهرخواندگی بهعنوان ابزاری برای گسترش همکاریهای اقتصادی، فرهنگی و سیاسی بینالمللی میتواند کارکرد داشته باشد.
دیپلماسی یا روابط شهری میان شهرهای مختلف کشورها که از آن بهعنوان خواهرخواندگی نیز یاد میشود، ازنظر توجه به آداب و سنن و فرهنگ عمومی مردم از چنان ویژگی و اهمیتی برخوردار است که برای دستیابی هرچه بیشتر به این مهم، فرهنگ و آداب دیپلماتیک با آن همراه شده است.
مقاله حاضر با روش توصیفی تحلیلی به دنبال پاسخ به این پرسش است که نقش پیمانهای خواهر شهری در افزایش فرصت همکاریهای بینالمللی چیست؟ فرضیه مقاله این است که پیمان خواهرخواندگی در راستای دیپلماسی عمومی و قدرت نرم میتواند ظرفیت لازم را برای همکاری بینالمللی فراهم کند و بهعنوان ابزاری برای گسترش همکاریهای اقتصادی، فرهنگی و سیاسی بینالمللی باشد.