خلاصه ماشینی:
"زیرا آثار در باب هرمنوتیک متعلق به اوریگن و آنتی و خنر،،قواعد هفتگانه تیکوونیوس،حتی آن چیزی که آگوستین در کتاب سوم تعالیم مسیحی خود و یونیولیوس در دومین کتاب رساله مشهور خود2در گسترهء وسیعی مطرح نمودهاند،تمامی این آثار برای تاریخ قواعد و عقاید دینی از اهمیت ویژهای برخوردار میباشند:مع ذالک نمیتوان از این آثار پراکنده بدون نظم و پیوستگی به عنوان یک کار علمی نام میباشند.
یکی از علمای کلیسای کاتولیک جدل کلامی خود را با (تصویرتصویر) رسالهای در باب کلام خدا بر ضد مطرودین از کلیسای عصر خود آغاز نمود:در اینجا او به کانون اصول عقاید پروتستان میتازد و با چهرهای بیپروا از منظر علم ابراز میدارد که چگونهء علائم عبری بعدها به متن افزوده شدهاند،که به تبع آن قرائت متن نیز بسیار مبهم و مشکلآفرین میگردد و اینکه بخشهای مهمی از اناجیل جایشان در متن اصلی خالی است و الخ...
در واقع او قوانین ساده تفاسیر فقه اللغه را که برایمان کاملا روشن است،در برابر نوه استفاده جزمی، یک طرفه از بخشهای گوناگون انجیل که بعضا به صورت مجازی تفسیر میگردند،قرار میدهد و در این بین از مفاهیمی بهره میجوید که وحدت میان ادراک و متن را به وجود میآورند،این تفاهمی فی نفسه از استعارهها و ایجازهای فن سخنوری برخاسته از عهد یونان و رم بمانند مسئله کل و جزء و روابط موجود بین آنها نشأت میگیرد.
اصلاح فاهمه آن است که این تاریخچه کتاب مقدس بتواند برای ادراک و تفهم خود یک پایه و اساس نظاممند ارائه نماید که با اصول و روش طبیعت شناختی در تطابق کامل قرار گیرد."