خلاصه ماشینی:
"به اندازه کافی نزدیک نشدهاید نگاهی به کارنامهء جیمز نچوی عکاس ضد جنگ احمد ذاکری (به تصویر صفحه مراجعه شود) «جیمز نچوی»1در 1948 در آمریکا متولد شد.
از یک نقطهنظر،اگر کسی خطر قرار دادن خود در وسط میدان جنگ را بپذیرد به گونهای که با سایر مردم جهان دربارهء آنچه اتفاق میافتد،ارتباط برقرار کند،او سعی در گفتوگو برای صلح کرده است.
شاید این دلیلی باشد برای اینکه کسانی که تحت فرمان دائمی جنگ هستند،دوست (به تصویر صفحه مراجعه شود) تصاویری از جنگ ویتنام و«جنبش حقوق مدنی آمریکا» اثرات نیرومندی بر او داشت و در تصمیم وی برای عکاس شدن بسیار مؤثر بود.
این چیزی است که من هر روز به آن میاندیشم،زیرا میدانم که اگر من (به تصویر صفحه مراجعه شود) بدترین چیز این احساس است که به عنوان یک عکاس،از مصیبت فرد دیگری به دنبال سود و منفعت باشیم.
به هر حال،نچوی،همانند عکاسان جنگ پیش از خود چون«رابرت کاپا»،«آلفرد اسنستات»30همواره جانب مردم بیدفاع و مورد تهاجم قرار گرفته را نگه داشتهاند و این جانبداری ایشان در عکسهای ثبتشدهء آنها کاملا مشهود است.
» او در این فیلم در حالی نمایش داده میشود که در یکی از بیشمار مناطق بحرانی جنگ،در احاطهء رنجها،مرگ،خشونت و آشفتگی،به دنبال تصاویری است که گمان میکند انتشار آنها در بیداری روح جنگستیزی مردمی که آن تصاویر را خواهند دید،مؤثر خواهد بود.
آوارگانی که به خانههای درهم فروریخته،به شهر با خاک یکسان شده و به اجتماع از هم فروپاشیده باز میگردند،در حالی که هریک کسان بسیاری از نزدیکان خویش را از دست دادهاند،و در این میان عکاسی که درد و رنج آنها را میبیند و ثبت میکند."