چکیده:
دنیای داستان کوتاه، دربرگیرندۀ شخصیت ها و حوادثی است که در آن آفریده می شوند و هدف نهایی هر نویسنده این است که خواننده را متمایل سازد تا وارد این دنیای خلاقانه شود. مدخلی که راه خواننده را برای ورود و جلب شدن به این جهان خیالی باز می کند، آستانۀ داستان است. بزرگ علوی، از جمله داستان نویسانی است که در تکامل داستان کوتاه و اشاعۀ بینش واقع گرایی انتقادی نقش بسزا داشته است و از این نظر، سعی داشته به ویژه در داستان های آغازینش با توجه به فنون داستان نویسی مدرن، از جمله پرداخت هنرمندانۀ مطلع داستان ها و پیش کشیدن عناصری همچون راز و ابهام، گفت وگو، کشمکش و صحنه هایی دلالت گر، توجه و رغبت خواننده را برانگیزد. نگارنده در پژوهش حاضر، پس از واکاوی موجز نظریه های ارائه شده در حوزۀ آستانۀ داستان، با تکیه بر نظریۀ رابرت فونک و افزودن قیدی بر آن، به دنبال آن است تا با روش توصیفی تحلیلی، پس از تعیین آغاز و پایان آستانۀ داستان های کوتاه بزرگ علوی و سازوکارهای شروع آنها، به بررسی جملات آغازین داستان ها بپردازد و در موارد لازم به نقاط قوت و ضعف آنها نیز اشاره کند. نتایج حاکی از آن است که بزرگ علوی در داستان هایش، توجه ویژه ای به شروع ترکیبی و شروع با صحنه پردازی داشته و بیشتر مهارت داستان نویسی خود را در بخش صحنه پردازی های آغازین نمایان کرده است. همچنین، او در میان شگردهای چگونگی پایان دهی به آستانه، به شرح و تفصیل ماجرا که زیرمجموعۀ متمرکزکنندۀ روایی «وضوح نمایی» است، بیشترین توجه را داشته که البته در این شیوه، به سبب گسیختگی میان آستانه و میانۀ داستان، چندان صناعت مند عمل نکرده است.
The world of short stories includes the characters and events in which they are created, and the ultimate goal of any writer is to persuade the reader to enter this creative world. The entrance that opens the way for the reader to enter and be drawn to this imaginary world is the threshold of the story. Bozorg Alavi is one of the storytellers who has played a significant role in the evolution of short stories and the spread of critical realism insight, and in this regard, he has tried, especially in his early stories, to pay attention to modern storytelling techniques, including paying informed artists. Drawing on elements such as mystery and ambiguity, dialogue, conflict and indicative scenes evoke the reader's attention and interest. In the present study, the author, after a brief analysis of the theories presented in the field of storytelling, seeks to rely on Robert Funk's theory and add adverbs to it, using a descriptive-analytical method, after determining the beginning and end of the threshold of great short stories. Alavi and the mechanisms of their beginning, examine the initial sentences of the stories and, if necessary, point out their strengths and weaknesses. The results indicate that the great Alavi in his stories paid special attention to the combination of beginning and beginning with staging, and most of his storytelling skills were reflected in the initial staging section. Also, among the tricks of how to finish the threshold, he paid the most attention to the details of the story, which is the central focus of the narrative "clarity", but in this way, due to the rupture between the threshold and the middle of the story, he did not act very craftily.
خلاصه ماشینی:
نگارنده در پژوهش حاضر، پس از واکاوي موجز نظريه هاي ارائه شده در حوزة آستانۀ داستان ، با تکيه بر نظريۀ رابرت فونک و افزودن قيدي بر آن ، به دنبال آن است تا با روش توصيفيتحليلي، پس از تعيين آغاز و پايان آستانۀ داستان هاي کوتاه بزرگ علوي و سازوکارهاي شروع آنها، به بررسي جملات آغازين داستان ها بپردازد و در موارد لازم به نقاط قوت و ضعف آنها نيز اشاره کند.
پايان نامه ها و مقالاتي نيز در زمينۀ آغاز داستان نوشته شده است ؛ از جمله پايان نامۀ «بررسي و تحليل سازوکارهاي شروع در داستان کوتاه فارسي» (١٣٩٥) از فريده السادات نوربخش رضايي، مقالۀ «هنر شروع در حکايات سعدي و داستان هاي کوتاه غرب » (١٣٨٥) از مسعود نوروزيان و همکاران ، مقالۀ «ويژگيها و راهبردهاي نگارش داستان کوتاه » (١٣٨٣) از الميرا دادور، «شيوه هاي آغاز و پايان داستان در هزار و يک شب » (١٣٨٨) از محمدرضا صرفي و نجمه حسيني سروري، مقالۀ «در آستانۀ متن » (١٣٨٥) از مهوش قويمي.
علوي در داستان هايش توجه ويژه اي به شروع هاي ترکيبي، مهيج و کنجکاوبرانگيز داشته که اين امر غالبا با استفاده از عناصري همچون صحنه پردازي، شخصيت پردازي، گفت وگو، کشمکش ، رمز و راز، ابهام آفريني، فضاسازي و صحنۀ پاياني انجام شده است که در / ادامه به بررسي هر کدام از آنها پرداخته ميشود.