چکیده:
با انقلاب مشروطه و تشکیل مجلس شورای ملی، انتظار میرفت که با تصویب بودجه بهعنوان مهمترین سند مالی کشور، تحول مثبتی در ساختار مالی ایران نسبت به قبل از مشروطه ایجاد شود. روش تصویب بودجه در قانون اساسی مشخص شده بود، اما با چالشها و موانع زیادی مواجه شد؛ بنابراین سؤال تحقیق این است که روشها و چالشهای تصویب بودجه چه بود و این روشها تا چه اندازه با اصول بودجۀ مدرن و قانون اساسی مطابقت داشت. یافتههای تحقیق حاکی از آن است که مجلس نتوانست حتی یک بودجه در طول بیست سال از مشروطه تا انقراض قاجار مطابق با قانون اساسی و اصول بودجۀ مدرن به تصویب برساند. از عوامل مهم تصویبنشدن بودجه میتوان به مواردی چون جدیت نداشتن دولت در ارائۀ بودجه، بیثباتی دولتها، دخالت عوامل خارجی و تعطیلی مجلس اشاره کرد. با این حال دولت و مجلس با توجه به چالشهایی که با آن مواجه بودند، روشهای دیگری برای تصویب بودجه ارائه کردند. مجلس اول در مرحلۀ گذار از بودجهنویسی سنتی به نو بود که عملاً همان روش بودجهنویسی سنتی را بهصورت ناقص دنبال کرد. دولت در دورۀ مجلس دوم، بودجۀ ناقصی را تهیه کرد که به تصویب مجلس نرسید و در دورۀ مجلس سوم، دولت نتوانست بودجهای را به مجلس ارائه دهد. در دورۀ چهارم و پنجم، مجلس با دولت همراهی بیشتری نشان داد و مجلس با روشهای چهاردیواری و یک دوازدهم، بودجهها را به تصویب رساند. روش تهیه و گردآوری تحقیق، اسنادی و کتابخانهای است و با رویکرد توصیفیتحلیلی چالشها و روشهای متغیر تصویب بودجه را بررسی میکند.
With the Constitutional Revolution and the formation of the National Assembly, it was expected that with the approval of the budget as the most important financial document of the country, a positive change in the financial structure of Iran compared to before the Constitution is been made. The method of approving the budget was specified in the constitution, but it was confronted with many challenges and obstacles. So the research question is what the methods and challenges of budget approval were and to what extent these methods were in line with modern budget principles and the constitution. The findings of the study indicate that the parliament could not approve a single budget in twenty years, from the constitution to the extinction of the Qajar dynasty, in accordance with the constitution and modern budget principles. The most important reasons for the non-approval of the budget can be included the lack of seriousness of the government in presenting the budget, the instability of the government, the interference of external factors and the closure of the parliament. However, given the challenges they faced, the government and parliament offered other ways to approve the budget. The first parliament was in the process of transitioning from traditional budgeting to modern budgeting, which practically followed the same method of traditional budgeting incompletely. The government prepared an incomplete budget in the second parliament, which was not approved by the parliament, and in the third parliament, the government failed to present a budget to the parliament. In the fourth and fifth terms, the parliament showed more cooperation with the government, and the parliament approved the budgets by the four-wall and one-twelfth methods. The method of preparing and compiling the research is documentary and library, and with a descriptive-analytical approach, examines the challenges and variable methods of budget approval.
خلاصه ماشینی:
صنیع الدوله دیگر وزیر مالیه همان کتابچه های جمع و خرج ولایات را که مستوفیان نوشته بودند، بدون هماهنگی و اطـلاع مـسیو بیزو مستشار مالی فرانسوی به مجلس ارائه کرد(بـشیری ، ١٣٦٢: ١ /١٨١)؛ امـا مجلـس بـه آن واکنش نشان داد که وزیر مالیه بر اساس اصل جامعیت باید بودجة کل را بدهد نه کتابچه هـای ولایات را که جزء است تا تمام این بودجه ها جمعـاً رسـیدگی شـود (مـذاکرات مجلـس اول ، جلسة ٢٧١).
به این ترتیب تا پایان مجلس اول ، هیچ کدام از وزیران مالیه ، بودجه را به شـکل جدیـد ارائـه نکردند و حتی نتوانستند محاسبة اعداد را از اعـداد سـیاقی بـه اعـداد هندسـی تغییـر دهنـد و همچنین از تأسیس دیوان محاسبات خبری نشد (مذاکرات مجلـس اول ، جلـسة ٢٧٩ و ٢٧٢)؛ بنابراین نه تنها هیچ کدام از اصول بودجة مدرن مانند اصل تعادل ، سالانه و جامعیـت در بودجـه به وجود نیامد، بلکه اخذ مالیات ها را با اختلال روبه رو کرد و برای به هم ریخته نشدن بیشتر آن عملاً روش بودجه ریزی قبل از مشروطه به شکل ناقصی ادامه پیدا کرد.
به هر شکل با پیگیری نمایندگان ، دولت اعلام کرد که یـک نفـر از طـرف وزارت مالیـه مأمور شده است که به وزارتخانه ها رسیدگی و بودجه ها را زودتر به وزارت مالیه بفرسـتد و از آنجا به مجلس ارائه شود(مذاکرات مجلس دوم ، جلسة ١٣٥)؛ اما هشت ماه از سـال گذشـت و تنها بودجة معارف و دربار به مجلس آمده بـود، در صـورتی کـه مهـم تـرین بودجـه هـا ماننـد وزارتخانه های مالیه ، داخله ، جنگ و خارجه در دستور کار قرار نگرفته بـود(مـذاکرات مجلـس دوم ، جلسة ١٩٥).