چکیده:
با توجه به بررسیهای انجام شده و اهمیت بالای نقش وتاثیر دوران طفولیت در دوران مختلف رشد و با توجه به مقایسه تطبیقی حقوقبشری اطفال در قانون انگلستان و ایران و بررسی امارههای عدم رشد، غیرقابل رد عدم رشد و نیز اماره قابل رد عدم رشد و اشکالات وارده بر این امارهها و بررسی حقوق اطفال در ایران به عنوان منادی دفاع از حقوقبشر و واکاوی سن مسئولیت کیفری و سن بلوغ و رشد از نگاه علمای ایران، در این پژوهش روند دادرسی عادلانه کودکان معارض با قانون در قوانین جمهوری اسلامی ایران بررسی شده و تلاش جمهوری اسلامی ایران بر ایجاد سازوکارهای حمایتی از کودکان معارض با قانون به واکاوی گذاشته میشود. در این مقاله همچنین به صورت اجمالی به مقایسه تطبیقی حقوق بزهکاری اطفال در قانون انگلستان و ایران پرداخته شده و نمایی از جریان رسیدگی عادلانهای که در محاکم قضایی مبتنیبر نظام مسئولیت تدریجی در پروندههای قضایی کودکان اجرا میشود، بیان و در پایان به اقدامات حمایتی ایران از این کودکان اشاره میگردد.
According to past reviews and the high importance of the role of
childhood in later developmental periods and according to the
comparison of juvenile delinquency in British and Iranian law and
review of non-growth statistics, undeniable growth non-growth and also
rejection growth non-growth statistics and problems with these statistics,
a Study of the rights of the child in Iran as a preacher for the defense of
human rights and analysis of the age of criminal responsibility and the
age of maturity and growth from the perspective of Iranian scholars,
the process of fair trial of children who oppose the law is examined
in the laws of the Islamic Republic of Iran; and also the efforts of the
Islamic Republic of Iran to establish mechanisms to protect children in
conflict with the law are examined. Therefore, in this article, briefly a
comparison of juvenile delinquency law is made in British and Iranian
law. It also provides an overview of the fair trial process in juvenile
courts based on a system of gradual liability stated for the audience and
at the end, Iran’s support measures for these children are mentioned.
خلاصه ماشینی:
(ماده 91 قانون مجازات اسلامی) همچنین در مواردی که شبهه وجود ندارد و رشد عقلی تائید میشود، امکان تجدیدنظر در خصوص حکم صادره در دادگاههای تجدیدنظر وجود دارد و در رویه قضات در دادگاه، اصل بر بیگناهی کودک و حمایت معنوی از آنها میباشد و تا جایی که بتوانند از اقدامات تأمینی و تربیتی برای این کودکان استفاده میکنند؛ لذا دادرسی کودکان بیشتر تحت تأثیر عدالت ترمیمی است.
(لطفآبادی، 1386: 766-725) 1- رويکرد نوين حقوق انگلستان حقوق انگلستان صغار را به سه دسته تقسیم میکند: 1-1- کودکان زیر 10 سال به موجب بخش 50 قانون «اطفال و اشخاص جوان»، مصوب سال 1933 که بهوسیله بخش 16 قانونی به همین نام در سال 1963 اصلاح شده است، اینگونه اطفال نمیتوانند به ارتکاب هیچگونه جرمی محکوم شوند، هرچند که ممکن است در محاکم اطفال، دادرسیها در مورد شیوه مراقبت از آنها جریان یابد.
به عنوان مثال، در قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1392، کودکان بین سن نه تا پانزده سال که مرتکب جرایم تعزیری شوند، فقط مشمول اقدامات تأمینی و تربیتی، اصلاحی و درمانی میشوند یا در ماده 91، مفهوم طفل را تا سن هجده سالگی تسری داده و با پذیرش عدم مسئولیت و عدم کمال عقل در افراد بالغ کمتر از هجده سال، فرض و قاعدهای ایجاد شده است که باید خلاف آن را دیگری که مدعی عقل و کمال است، ثابت کند و البته این حکم دقیقاً مطابق با حکم صریح آیه قرآن است که میفرماید: « وابتلوا الیتامی حتی اذا بلغوا النکاح فان انستم رشداً فادفعوا الیهم اموالهم» (نساء: 6) «یتیم و کودک را باید امتحان کنید تا به سن بلوغ نکاح برسد.