چکیده:
ذات هنرهای اسلامی و به تبع آن نقاشی اسلامی- ایرانی است که گل و مرغ، قسمت کوچکی از آن به حساب میآید. این ویژگی مشتق شده از جهانبینی و ایدلولوژی دین اسلام بوده و منشاء خلاقیت هنری آن دارای یک نظام پیش متنی بازنمودی است. روایت گل و مرغ با روش آیکونولوژی پانوفسکی قابل تحلیل بود. امّا در اینجا با نقشمایهای مواجهیم که واضحا به یک داستان یا واقعهی خاص نمیپردازد. بنابراین تحلیل محتوای اثر در این گام باید به شکلی روشمند و نظاممند انجام شود. در این نوشتار شیوهای از بهکارگیری روش اسطورهشناسی ژیلبر دوران مد نظر نگارنده است. ذات هنرهای اسلامی و به تبع آن نقاشی اسلامی- ایرانی که گل و مرغ قسمت کوچکی از آن به حساب میآید. که مشتق شده از جهانبینی و ایدلولوژی دین اسلام بوده و منشاء خلاقیت هنری آن دارای یک نظام پیشمتنی بازنمودی است. و ریشههای آن را میتوان در کهن الگوها، اساطیر و ادبیات عارفانه- عاشقانه ایران جست. در مواجهه مکرر پرنده و درخت چرخهای را بنیان مینهند که پیوسته میآفریند و تعالی میدهد. در پس هر دیدار پرنده و درخت، قوه یا نیرویی نهفته است که به آفرینشی نو منجر میشود. پس، مضمون کهن الگوی پرنده و درخت همانا "آفرینش نو" است. اهداف پژوهش: 1. بررسی تحلیل نقش نمادین گل و مرغ به روش اسطوره شناسی ژیلبر. 2. بررسی نقش نمادین گل و مرغ در دوره صفویه تا قاجار. سوالات پژوهش: 1. نقش نمادین گل و مرغ به روش اسطوره شناسی ژیلبر چگونه است؟ 2. نقش نمادین گل و مرغ در دوره صفویه تا قاجار چگونه است؟
The narration of flowers and chickens could be analyzed by the Panofsky iconology method. But here we are dealing with a motif that clearly does not deal with a particular story or event. Therefore, the content analysis of the work in this step must be done in a methodical and systematic way. In this article, a method of using the method of Gilbert's mythology of the time is considered by the author. The essence of Islamic art and consequently Islamic-Iranian painting, of which flowers and chickens are a small part. It is derived from the worldview and ideology of Islam and the source of its artistic creativity has a pre-textual system of representation. And its roots can be found in the archetypes, myths and mystical-romantic literature of Iran. In repeated encounters, the bird and the tree establish a cycle that continually creates and exalts. Behind every encounter with birds and trees lies a force or force that leads to a new creation. So, the archetype of the bird and the tree is the "new creation".