چکیده:
سابقه و هدف
تحقق عدالت یکی از ارکان اصلی شکلگیری نهضت اسلامی، قیام مردمی و پیروزی انقلاب اسلامی بر نظام شاهنشاهی است. انقلاب اسلامی ایران که انقلاب مستضعفان است، مسیولانی را در راس امور میطلبد که از جنس مستضعفان باشند و صرفا دغدغه خدمت (و نه شوق کسب قدرت) آنان را به قبول مسئولیت وادار نماید. بااینحال، گرایش مسیولان به اشرافیگری پدیدهای منفی است که تبعات منفی بسیاری را در جامعه به همراه خواهد داشت. ازاینرو؛ بهدلیل اهمیت موضوع، پژوهش حاضر بر آن بود تا گرایش مسیولان به اشرافیگری و نقش آن را در ادراک عدالت اجتماعی و دینگریزی دانشجویان دانشگاههای علوم پزشکی از طریق مطالعهای میدانی بسنجد.
روش کار
مطالعه حاضر از نوع توصیفی-همبستگی است. برای اجرای آن با استفاده از پرسشنامههای سنجش اشرافیگری، دینگریزی و عدالت اجتماعی و تایید روایی و پایایی آن، به نظرسنجی از 400 دانشجوی دانشگاههای علوم پزشکی در سه استان مازندران، تهران و قم پرداخته شد که در نیمه دوم سال 1397 بهروش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند. دادههای جمعآوریشده با کمک آزمونهای میانگین و مدل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکردهاند.
یافتهها:
نتایج پژوهش نشان داد که نمونه آماری گرایش مسیولان به اشرافیگری را تایید کرده است (با مقدار میانگین 34/4 از 5). علاوهبراین، گرایش مسیولان به اشرافیگری ارتباطی معنادار با کاهش ادراک عدالت اجتماعی (47/0- t=و 87/2-P=) و نیز دینگریزی نمونه آماری داشت (63/0t= و 17/3P=)؛ ولی ارتباط معناداری بین ادراک عدالت اجتماعی و دینگریزی افراد یافت نشد (05/0- t= و 71/0-P=).
نتیجهگیری:
با توجه به یافتههای پژوهش، در جامعهای که مباحث اقتصاد مقاومتی در آن مطرح میشود ولی مدیران آن با اشرافیگری عجین شدهاند، نیاز به اصلاحات اساسی در ساختارهای اداری و مدیریتی بهخوبی احساس میشود. اشرافیگری مسیولان در جامعه اسلامی، افول ارزشها را در بین شهروندان بهویژه جوانان و دانشجویان، به همراه خواهد داشت. بنابراین، شایسته است توجه ویژهای به آن معطوف داشت.