چکیده:
خانواده رکن اساسی جامعه انسانی است و شرط پویایی و استواری آن، وجوب روابط صحیح و پایدار میان زن، شوهر و فرزندان است. اسلام به عنوان عالیترین راهنمای حیات بشری، ۱۴۰۰سال پیش بهترین هدایتگری و نظریهپردازی در مورد خانواده را انجام داده، تمامی دستورهای اسلام بهنوعی ناظر بر صیانت از خانواده است. بخش قابل توجهی از مباحث جامعهشناسی خانواده به موضوع کارکردهای خانواده اختصاص یافته است. مسئلهی مهم برای جامعه شناسان، تبیین چرایی و چگونگی ایفای کارکردهای اجتماعی توسط نهاد خانواده است؛ اما این موضوع، مانند بسیاری از موضوعات دیگر، پیوندی ناگسستنی با مواضع ارزشی و ایدئولوژیک افراد و دیدگاههای گوناگون دارد. در این مقاله سعی شده تا حقوق خانواده از منظر فمینیسم و اسلام با روش تطبیقی موردمطالعه قرارگرفته و در این میان، به نقش زن به عنوان زیربنای اصلی خانواده که مورد بیشترین هجوم فمینیسم است، بپردازیم.
خلاصه ماشینی:
مقایسه تطبیقی حقوق خانوادگی زن از دیدگاه فمینیسم و اسلام غفار شاهدی 1 ، خدیجه عبدالله پور 2 ، طاهره غلامپور 3 ، محمّدمهدی کریمی نیا 4، مجتبی انصاری مقدم 5 1 سطح چهار (دکترا) استادیار و عضو هیإت علمی دانشگاه آزاد تنکابن، استان مازندران، ایران 2 سطح سه (کارشناسی ارشد) و کتابدار مدرسه علمیه شهید مطهری، شهر تنکابن، استان مازندران، ایران 3 کتابدار (کارشناسی) مرکز تخصصی زینب کبری (سلام الله علیها) تنکابن، استان مازندران، ایران 4 استادیار و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، طلبه و پژوهشگر حوزه علمیّه قم، ایران 5 دانشجوی دکترای علوم و قرآن و حدیث دانشگاه میبد، ایران (نویسنده مسئول) چکیده خانواده رکن اساسی جامعه انسانی است و شرط پویایی و استواری آن، وجوب روابط صحیح و پایدار میان زن، شوهر و فرزندان است.
واژههاي كليدي: اسلام، خانواده، زن، فمینیسم، حقوق خانواده مقدمه قبل از اسلام در تاریخ عرب زنان از ابتداییترین حقوق انسانی محروم بودند و حتی گاهی حق حیات برای آنها قائل نمیشدند؛ که سوره نحل آیهی ۵۸ به این مسئله اشاره دارد.
ویلیام آکبرن و کلارک تیبینس در سال ۱۹۳۴ شش کارکرد اساسی برای خانواده برشمردهاند که عبارتنداز: تنظیم رفتار جنسی، تولیدمثل، حمایت و مراقبت، جامعهپذیری، عاطفه و همراهی، و اشتغال؛ بیشک کارکردهای خانواده در این چند مورد منحصر نمیشود و میتوان به کارکردهایی همچون آموزش، تربیت دینی، تأمین پدر مشروع، کنترل اجتماعی، تأمین نیازهای اقتصادی، انتقال کالاهای مادی، گذراندن اوقاف فراغت، رشد و تثبیت شخصیت نیز اشاره کرد.