چکیده:
هدف از مطالعه حاضر برآورد تأثیر غیرخطی مصرف انرژیهای نفت، گاز، برق و زغال سنگ بر میزان انتشار دیاکسید کربن در ده کشور پرمصرف انرژی (ایران، کره جنوبی، ژاپن، آلمان ـ روسیه ـ آمریکا ـ هند ـ کانادا ـ برزیل و چین) جهان میباشد. آمار و اطلاعات مورد استفاده جهت برآورد مدل پانل غیر خطی خودرگرسیونی با وقفههای توزیعی (PANEL NARDL) از پایگاه اطلاعاتی بانک جهانی و سازمان جهانی انرژی برای دوره زمانی 2019-1985 استخراج شدهاند. نتایج نشان میدهد که افزایش مصرف سرانه گاز، برق، زغال سنگ و نفت منجر به افزایش انتشار دیاکسید کربن میشود، در حالی که کاهش در مصرف آنها باعث کاهش انتشار دیاکسید کربن در بلندمدت میشود. همچنین رابطه غیر خطی بین مصرف این چهار نوع انرژی و انتشار دیاکسید کربن در کشورهای پرمصرف توسط آزمون والد در بلندمدت تأیید شد. بنابراین کاهش استفاده از سوختهای فسیلی و تغییر جهت به مصرف انرژی پاک و تجدیدپذیر برای ده کشور منتخب به ویژه ایران پیشنهاد میشود و سیاستگذاران اقتصادی باید با وضع قوانین لازم الاجرا صیانت از محیط زیست را در اولویت قرار دهند. در این راستا، ایجاد و توسعه زیرساختهای هوشمند برای اقتصاد و صنعت کربنزدا، از ملزومات این مهم میباشد.
The aim of this study was to estimate the nonlinear effect of oil, gas, electricity, and coal energy consumption on carbon dioxide emissions in ten energy-intensive countries (Iran, South Korea, Japan, Germany-Russia-USA-India-Canada-Brazil and China) in the world. Statistics and information used to estimate the nonlinear autoregressive panel model with distributed intervals (PANEL NARDL) have been extracted from the database of the World Bank and the World Energy Organization for the period 1985-2019. The results show that increased consumption of gas, electricity, coal, and oil leads to increased carbon dioxide emissions, while a decrease in their consumption reduces carbon dioxide emissions in the long run. Also, the nonlinear relationship between the per capita of consumption of these four types of energy and the emission of carbon dioxide in high-consumption countries was confirmed by the parent test in the long run. Therefore, reducing the use of fossil fuels and shifting the focus to clean and renewable energy consumption is proposed for the five selected countries, especially Iran, and economic policymakers should prioritize environmental protection by enacting applicable laws. In this way, the creation and development of intelligent infrastructure for the carbon economy and industry are essential.
خلاصه ماشینی:
اثرات اقتصادي و زيست محيطي مصرف انرژي در کشورهاي پرمصرف جهان (شواهدي از خودرگرسيون برداري با وقفه هاي توزيعي غيرخطي پانل ) / پروانه کمالي دهکردي استاديارگروه اقتصاد، دانشگاه پيام نور تهران ، ايران کارشناسي ارشد برنامه ريزي و توسعه اقتصادي،دانشگاه آزاد، خوزستان ، / عبدالخالق غبيشاوي ايران کارشناسي ارشد برنامه ريزي و توسعه اقتصادي،دانشگاه آزاد، خوزستان ، / فرشته عبدالهي ايران چکيده هدف از مطالعه حاضر برآورد تأثير غيرخطي مصرف انرژيهاي نفت ، گاز، برق و زغال سنگ بر ميزان انتشار دياکسيد کربن در ده کشور پرمصرف انرژي (ايران ، کره جنوبي، ژاپن ، آلمان ـ روسيه ـ آمريکا ـ هند ـ کانادا ـ برزيل و چين ) جهان ميباشد.
در مطالعات مختلفي از جمله منير و رياض (٢٠١٩) از شاخص دياکسيد کربن جهت بررسي کيفيت محيط زيست از اثر گلخانه اي استفاده شده است زيرا اين گاز از فرآيندهاي توليد در بخش هاي مختلف صنعتي ازجمله صنايع شيميايي و معدني و مصرف خانگي متصاعد ميشود.
(پيتر و ساسانا١، ٢٠١٨) پيش بينيهاي پروژه جهاني کربن نشان ميدهد که ميزان انتشار دياکسيد کربن در حدود ٢٧ درصد ساليانه رشد ميکند و تا سال ٣٠٠٠ به ١/٣٧ گيگاتن ميرسد (فوگارتي ٢، ٢٠١٨) منابع اصلي آلودگي هوا با سيستم هاي حمل و نقل ناکارآمد، استفاده از انرژي الکتريکي توليد شده در نيروگاه هايي که از سوخت هاي فسيلي مصرف ميکنند و همچنين فعاليت هاي صنعتي در ارتباط است (آرويو و همکاران ٣، ٢٠٢٠).
کهنسال و بهرامينسب (١٣٩٨)، در پژوهش خود تحت عنوان «ارزيابي رابطه مصرف انرژي و آلودگي با رشد اقتصادي در راستاي سياست هاي کلي محيط زيست » به بررسي ارتباط متقابل بين رشد اقتصادي و انتشار کربن دياکسيد و مصرف سوخت هاي فسيلي در کوتاه مدت و بلندمدت طي ١٩٧٠ تا ٢٠١٥ پرداخته اند.