چکیده:
در حوزه سیاستگذاری پولی و اعتباری، سیاستگذاران بایستی به تعاملات بین ابزار سیاست پولی، بازار داراییها و بازار پول و در یک سطح بالاتر، ارتباط هر دو آنها با متغیرهای کلان اقتصادی، مانند تولید، توجه ویژهای داشته باشند. بر این اساس هدف اصلی این مقاله شناسایی مهمترین سازوکارهای انتقال سیاست پولی بر رشد اقتصادی در اقتصاد ایران است. تحقیق حاضر کاربردی است. بازه زمانی تحقیق حاضر سالهای 1370-1370 بوده و با استفاده از نرم افزار MATLAB بهره گرفته خواهد شد. در این تحقیق 34 متغیر مؤثر بر انتقال سیاست پولی از کانال نئوکلاسیکی و 22 متغیر مؤثر بر سازوکار انتقال پولی از کانال غیرنئوکلاسیکی وارد الگو گردید.
بر اساس نتایج، کانال نئوکلاسیکی سهم بالاتری در انتقال سازوکار پولی نسبت به کانال غیرنئوکلاسیکی دارد. بر اساس نتایج، مهمترین کانالهای انتقال سیاست پولی؛ نرخ ارز حقیقی مؤثر، نرخ سود بانکی بلند مدت، انحراف نرخ ارز غیررسمی از رسمی، نرخ رشد شاخص کل سهام، شاخص قیمت زمین در تهران، حجم پول، کل بدهی به سیستم بانکی و نرخ رشد اعتبارات اعطایی به بخش خصوصی بودند؛ همچنین بر اساس نتایج متغیرهای کل بدهی به سیستم بانکی، نرخ سود بانکی بلند مدت، انحراف نرخ ارز غیررسمی از رسمی بر رشد اقتصادی تأثیر منفی و سایر متغیرها در کل دوره تأثیر مثبتی بر این متغیر داشتند. نتایج این تحقیق و عملکرد اقتصاد کلان ایران طی سالهای اخیر نشان داد، نمیتوان بخش حقیقی اقتصاد ایران را با اجرای سیاستهای پولی انبساطی مداوم، نجات داد؛ لذا توصیه میشود، سیاستگذاران پولی کشور با ادامه سیاستهای فعلی و نیز کنترل مناسب حجم نقدینگی، ضمن کنترل تورم به دستیابی ثبات اقتصادی کمک نمایند.
Many economists agree that monetary policy affects the real sector of the economy in the short term, but their disagreement is over the channels of influence and their relative importance. The research's main purpose was to identify the most important mechanism of monetary policy transmission in the Iranian economy with the dynamic model averaging approach. Thirty-four variables affecting monetary policy transmission through the neoclassical channel and twenty-two variables affecting the monetary transmission mechanism in the non-neoclassical model were entered into the model. According to the results, the neoclassical channel has a higher share in the monetary mechanism transmission system than the non-neoclassical channel.According to the results, the most important channels of monetary policy transmission in the Iranian economy are the effective real exchange rate variables, free-market interest rate, informal exchange rate deviation from the formal, total stock index growth rate, land price index in Tehran, the volume of money, total debt to the banking system and the growth rate are credits granted to the private sector. According to the results, total debt to the banking system, free-market interest rate and informal exchange rate deviation from the formal had a negative effect on economic growth and other variables had a positive effect on economic growth
خلاصه ماشینی:
(رجوع شود به تصویر صفحه) نمودار (٢): کانال هاي انتقال سياست پولي منبع : ميشکين ، ٢٠١٣ در ادامه به برخي از اين کانال هاي اثرگذاري پرداخته شده است : قيمت مسکن براساس نظرات بايتير١ (٢٠٠٨)، آئوکي و همکاران ٢ (٢٠٠٤) و لاستينگ و وان نيوربينگ ٣ (٢٠٠٨)؛ يانگ و پان ٤ (٢٠٢٠)، کانال هاي اثرگذاري قيمت مسکن بر رشد اقتصادي را ميتوان به شرح ذيل خلاصه نمود: اثر درآمدي: مطابق فرضيه درآمدي دائمي فريدمن ، تغييرات قيمت مسکن از طريق کانال ثروت بر مصرف خانوارها تأثير خواهد داشت .
1 Gauger & Snyder 2 Liang et al.
1 Bank Capital Channel د: تضعيف ترازنامه وام گيرندگان به دليل اعمال سياست پولي انقباضي است که مسئله انتخاب ناسازگار را براي وام دهندگان افزايش ميدهد و بدين ترتيب وام دهي کاهش مييابد؛ همچنين کاهش ارزش خالص بنگاه ها آن ها را متمايل به اين ميکند که خود را متعهد به طرح هاي سرمايه گذاري ريسک دار بنمايند و اين امر خود موجب افزايش مسئله مخاطرات اخلاقي ميشود.
در اين راستا با استفاده از الگوهاي VAR و DSGE و بهره گيري از داده هاي فصلي سري زماني ١١٠ متغير اقتصاد کلان ايران طي دوره ٩٣:٤-١٣٦٩:١، سياست هاي پولي مورد ارزيابي قرار گرفته شده است .
در ادامه متغيرهاي به کار رفته در تحقيق 1 Khodaparast Shirazi (2017) در جدول شماره (١)، جهت تعيين هر يک از کانال هاي اثرگذاري و انتقال سياست پولي مورد بررسي قرار گرفته است .