چکیده:
ترس از جرم همواره به عنوان یک مقوله در سطح اول تحقیقات جرم شناسانه در کشور انگلستان مطرح بوده است. در این نوشتار که با رویکرد توصیفی-تحلیلی و با هدف بررسی سازوکارهای به کار گرفته شده برای کشف جرایم و حفظ امنیت داخلی و بین المللی بریتانیا نگاشته شده است به دنبال پاسخ به این سئوال اصلی است که آیا در حقوق انگلستان سازوکارهای منسجمی برای این هدف وجود دارد؟ جایگاه سازمان های مسئول و نحوه به کارگیری قوانین برای کشف جرایم در این کشور چگونه است؟ تلاش مسئولین در این کشور در جهت کنترل جرم و همچنین افزایش فضای احساس امنیت در جامعه مثال زدنی است صرفنظر از فعالیت پلیس و سیستم قضایی، سیستم های گسترده اطلاعاتی در این کشور نقش برجسته ای را در کشف و کنترل جرایم دارا می باشند. سازمان های مربوطه در این کشور از دو بخش عمده تشکیل شده اند، اولین دسته سازمانه ایی هستند که به نوعی تحت نظارت دولت قرار دارند مانند سازمان های MI5، MI6، GCHQ و سازمان پلیس این کشور و دسته دوم به عنوان نهادهای مستقل قابل شناسایی است مانند سرویس اطلاعات و امنیت پارلمان و یا سازمان SOCA و جایگزین این سازمان که به طور کامل با سازمان های دسته اول در ارتباط هستند.
Fear of crime has always been considered as a category at the first level of criminological research in England. In this article, which is written with a descriptive and analytical approach and with the aim of investigating the mechanisms used to detect crimes and maintain the internal and international security of the United Kingdom, it seeks to answer the main question whether there are coherent mechanisms for this purpose in the law of England. What is the position of the responsible organizations and how to apply the laws to detecting crimes in this country? The efforts of the authorities in this country to control crime and also to increase the sense of security in the society is exemplary. Regardless of the police and judicial system, the extensive information systems in this country play a prominent role in detecting and controlling crimes. The relevant organizations in this country are made up of two main parts, the first category is the organizations that are somehow under the supervision of the government, such as MI5, MI6, GCHQ and the police organization of this country, and the second category is The title of independent institutions can be identified, such as the Intelligence and Security Service of the Parliament or the SOCA organization and its replacements, which are fully connected with the first category organizations.
خلاصه ماشینی:
سازمان هاي مربوطه در اين کشور از دو بخش عمده تشکيل شده اند، اولين دسته سازمان هايي هستند که به نوعي تحت نظارت دولت قرار دارند مانند سازمان هاي MI٥، MI٦،GCHQ و سازمان پليس اين کشور و دسته دوم به عنوان نهادهاي مستقل قابل شناسايي است مانند سرويس اطلاعات و امنيت پارلمان و يا سازمان SOCA و جايگزين اين سازمان که به طور کامل با سازمان هاي دسته اول در ارتباط هستند.
نحوه بهرهمندي اين سازمان از بودجه نيز از اهميت بسياري برخوردار است ، همان طور که بيان گرديد سه ارگان اصلي اطلاعاتي انگلستان شامل MI٥، MI٦ و GCHQ است که فعاليت هاي آنها براساس قانون و دستورهاي موجود در کشور انگلستان ميباشد و به طور خلاصه اعمال آنها بايد با امنيت ملي ، پيشگيري و کشف جرايم مهم و يا رفاه اقتصادي بريتانيا در ارتباط باشد.
٢- نهادهاي مستقل ١-٢- کميته امنيت و اطلاعات پارلمان کميته امنيت و اطلاعات پارلمان ٥٦ براي اولين بار توسط قانون سازمان هاي اطلاعاتي ١٩٩٤ به منظور 55- The Government Resources and Accounts Act 2000 56- Intelligence and security committee (ISC) نظارت بر سازمان هاي اطلاعاتي و فعاليت هاي آنها تأسيس شد و همچنين بررسي سياست ، مديريت و هزينه هاي سرويس امنيتي، سرويس مخفي اطلاعات و مرکز ارتباطات دولت را نيز بر عهده دارد.
سيستم اطلاعاتي انگلستان در يک چهارچوب کلي ، داراي چندين بخش اصلي است که MI٥ به عنوان مسئول امنيت داخلي در انگلستان مورد شناسايي قرار گرفته که بعضا به دليل وجود فعاليت هاي گسترده تروريستي از سوي گروه هاي تروريست ايرلند شمالي مسئوليت حفظ امنيت بريتانيا در برابر اين گروه ها به ويژه کسب اطلاعات دقيق در اين زمينه را بر عهده دارد.