چکیده:
هدف پژوهش حاضر، تعیین شیوع نشانههای ملال پیشقاعدگی زنان ایرانی، رابطه آن با دشواری تنظیم هیجانی و نگرش زنان نسبت به قاعدگی و تغییر شدت علائم ملال پیشقاعدگی و دشواری تنظیم هیجان طی همهگیری کووید 19 بود. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و جامعه آماری، زنان ایرانی در سنین قاعدگی در سال 1399 بودند که از میان آنها 287 نفر به روش در دسترس انتخاب گردید. ابزار پژوهش، فرم اطلاعات جمعیتشناختی، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان و غربالگری علائم قبل از قاعدگی بود. بر اساس یافتهها تعداد اختلال ملال پیشقاعدگی بیشتر از نشانگان پیشقاعدگی بود و اکثر زنان، قاعدگی را برای سلامتی طبیعی میدانستند. همچنین نشانهها طی همهگیری کووید 19 در اکثر زنان بدون تغییر بود. بیشترین فراوانی علائم شدید پیش از قاعدگی، مربوط به خستگی/ کمبود انرژی و کمترین فراوانی مربوط به بیخوابی بود. بر اساس تحلیل رگرسیون، دشواری تنظیم هیجان 16 درصد از تغییرات نشانههای پیشقاعدگی و ابعاد دشواری در انجام رفتارهای هدفمند و فقدان وضوح هیجانی باهم 18 درصد از تغییرات آن را تبیین نمودند. بنابراین با توجه به نقش پیشبین تنظیم هیجانی، طراحی مداخلاتی در جهت تنظیم هیجانی زنان شاید بتواند در جهت کاهش نشانههای پیش از قاعدگی نقش داشته باشد.
The aim of this study was to investigate the prevalence of premenstrual dysphoric disorder in Iranian women, its relationship with difficulty in emotional regulation as well as women's attitudes toward menstruation and the change in the severity of premenstrual dysphoric disorder and difficulty in emotion regulation during Covid 19 pandemic. The research method was descriptive-correlational and the statistical population was Iranian women of menstrual age in 2021, from which 287 people were selected. The research tools were demographic information form, difficulty in emotion regulation scale and premenstrual symptoms screening tool. Premenstrual dysphoric disorder were found to be higher than premenstrual syndrome, and most women considered menstruation to be normal for normal health. Symptoms were also unchanged during the Covid 19 Pandemic in most women. The highest frequency of severe premenstrual symptoms was related to fatigue/ lack of energy and the lowest frequency was related to insomnia. Based on regression analysis, difficulty in emotion regulation explained 16% of the changes in premenstrual symptoms and dimensions of difficulties engaging in goal-directed behaviors and lack of emotional clarity together explained 18% of the changes. Therefore, considering the predictive role of emotion regulation, designing interventions to regulate women's emotion may be able to reduce premenstrual symptoms.
خلاصه ماشینی:
شيوع نشانه هاي ملال پيش قاعدگي در زنان ايراني و رابطه آن با دشواري در تنظيم هيجاني و تغيير شدت علائم طي همه گيري کوويد ١٩ Prevalence of Premenstrual Dysphoric Symptoms in Iranian Women and its Relationship with Difficulty in Emotional Regulation and Change in the Symptoms during COVID-19 Pandemic 1 سيده زهرا موسوي راضيه خرم آبادي ٢ چکيده هدف پژوهش حاضر، تعيين شيوع نشانه هاي ملال پيش قاعدگي زنان ايراني، رابطه آن با دشواري تنظيم هيجاني و نگرش زنان نسبت به قاعدگي و تغيير شدت علائم ملال پيش قاعدگي و دشواري تنظيم هيجان طي همه گيري کوويد ١٩ بود.
همچنين اگر کمتر از ٥ نشانه وجود داشته باشد و نشانه هاي عاطفي در فرد، موجود نباشد، تشخيص نشانگان پيش از قاعدگي يا PMS (premenstrual syndrome) مطرح ميشود (انجمن روانپزشکي آمريکا، ١٣٩٧/٢٠١٣).
در اين صورت نتايج پژوهش حاضر ميتواند فراواني علائم پيش قاعدگي و متغيرهاي مربوط به اين علائم را براي طيفي از زنان از قوميت هاي مختلف ايراني گزارش دهد و به پزشکان و روان درمانگران اطلاعاتي را درمورد نشانه هاي شايع تر در طي همه گيري ويروس کرونا ميدهد تا به عنوان اولويت درمان روي آن نشانه ها کار کنند.
اين نتيجه مبني بر بيشترين اختلال نشانه هاي پيش قاعدگي در ارتباط با خانواده با پژوهش مروتي شريف آباد و همکاران (١٣٩٣)، همسو ميباشد.
اين يافته با تعدادي از پژوهش ها که ارتباط بين نشانه هاي پيش از قاعدگي و دشواري در تنظيم هيجاني را نشان ميدهد (آزولي و همکاران ، ٢٠٢٠؛ ين و همکاران ، ٢٠١٧؛ داسون و همکاران ، ٢٠١٨)، همسو مي باشد.