چکیده:
شیخ رضی الدین حافظ رجب برسی حلّی عارف و عالم قرن های هشتم و نهم هجری، در
طبقه شاگردان شهید اول قرار دارد. او بعد از تولد در زادگاهش، برس، به شهر حلّه،
که حوزه علمیه پ ررونقی داشت، هجرت کرد؛ وی آثار متعددی نوشت و اشعار بسیاری
در وصف ائمة هدی سرود؛ با وجود آنکه آثارش در عصر خود و نیز در قرن های بعد از
حیاتش، مورد اعتماد و استناد عالمان شیعه قرار گرفته است؛ برخی از وی به دلیل مطرح
کردن اسرار و رازهای ائمة اطهار(ع)، نقل روایات متفرد و استفاده از دانش های شگفت،
از جمله علم حروف و اعداد و مانند آن، انتقاد کرده اند. درمقابل، عدة دیگری از مشاهیر
شیعه او را از اتهام گزاف هگویی و غلو بری دانسته ، و در وصف او چنین نقل م یکردند که
او در شرایطی آشفته، از شدت اشتیاق به اهل بیت(ع)، تمام ظرفیت ها و توانایی های
خود را برای معرفی و نشر فرهنگ، معارف، فضایل و مناقب ائمة هدی(ع) به کار گرفت.
یعد الشیخ رضی الدین الحافظ رجب البرسی الحلی – العارف والعالم فی القرنین
الثامن والتاسع الهجریین – من تلامیذ الشهید الاول. فبعد ولادته فی مسقط راسه )برس(
هاجر الی الحله التی کانت تحتضن حوزه علمیه مزدهره، وله اثار عدیده واشعار معروفه
فی مدح الايمه )علیهم السلام(. ورغم ان اثاره التی کانت مشهوره فی حیاته وفی القرون
التی تلت وفاته کانت موضع ثقه علماء الشیعه، ال ان بعضهم انتقده بسبب کشف بعض
اسرار الايمه )علیهم السام( ونقله متفردا لروایات کثیره واشتغاله بالعلوم الغریبه مثل
علم الحروف والاعداد وماشابه ذلک. وفی مقابل هولاء اکد مشاهیر الشیعه علی براءته
مما نسب الیه من الخرافه والغلو وقالوا فیه: انه کان یحیا حیاه قلقه وانه من شده اشتیاقه
لال البیت )علیهم السلام( کان یسخر کل طاقاته وقدراته للتعریف بثقافه ال البیت )علیهم
السلام( ونشر معارفهم وفضايلهم ومناقبهم.
Sheikh Radi al-Din Hafiz Rajab al-Bursi al-Hilli, a mystic and scholar
of the eighth and ninth centuries AH, was among the students of al-
Shahid al-Awwal. After being born in his hometown, Burs, he moved
to Hilla, which had a prosperous seminary. He wrote many works
and composed many poems in praise of the Imams (as). Although his
works in his time and in the centuries after his life have been trusted
and cited by Shiite scholars, some have criticized him for revealing
the secrets and mysteries of the Imams (as), quoting various narrations
and using wonderful sciences, including the science of letters and
numbers, and the like. Other Shiite figures, however, have removed
any charge against him for the exaggeration he had in his works and
they believe that he used all his capacities and abilities to introduce
and disseminate the culture, knowledge, and virtues of the Imams
(as) in a crazy state and due to his intense desire for the Ahl al-Bayt
(as)