چکیده:
از حقایق مسلّم تاریخ اسلام، غصب فدک و غضب حضرت زهراB بر ابوبکر و سخن نگفتن آن حضرت با وی تا زمان شهادت است. اما دیرزمانی نیست که شبههای با عنوان ادراج زهری در روایات مربوط به این غضب، از سوی برخی عالمان سلفی مطرح شده است که روایات غضب آن حضرت بر ابوبکر را از ادراجات زهری دانسته، آنها را مردود اعلام میکنند. نوشتار حاضر به روش کتابخانهای و با رویکردی تحلیلی در پی ارزیابی و پاسخ به این شبهه نگاشته شده است. یافتهها از آن حکایت میکند که برخلاف ادعاهای مطرحشده، عبارات غضب و هجران از ادراجات زُهری نیست و در غالب متون این روایات، ناقل ماجرای غضب و هجران، عایشه است و خبری از ادراج نیست. علاوه بر آن، ماجرای سخن نگفتن حضرت زهراB و غضب ایشان بر ابوبکر از طریق غیر زهری نیز نقل شده است. اضافه بر آن عالمان اهل سنت ادراج در حدیث را عملی حرام و سبب ساقط شدن راوی از عدالت میدانند. همچنین این حدیث را از جمله احادیث دارای ادراج ذکر نکرده بلکه به محتوای آن اعتراف و سعی در توجیه غضب آن حضرت بر ابوبکر کردهاند.
Usurpation of Fadak and anger of Hazrat Zahra (as) at Abu Bakr and not to talk with him until her martyrdom are certain facts in Islamic history. But it was not long ago that a doubt was raised by some Salafi scholars regarding the Zuhri’s Idraj in the traditions related to this anger. They look on the traditions of Fatima's anger at Abu Bakr as Zuhri’s editing and declare them rejected. The present article is written in a library method and with an analytical approach in order to evaluate and answer this doubt. The findings indicate that, contrary to the claims, the expressions of anger and separation are not from Zuhri’s editions, and in most of the texts of these traditions, the narrator of the story of anger and separation is 'Ayesha, and there is no editing. In addition to that, the story of Hazrat Zahra (as) not speaking and her anger at Abu Bakr has also been narrated through non-Zuhri. In addition, Sunni scholars believe that the Idraj in the hadith is forbidden (haram) and causes the narrator to fall from justice. Also, they did not mention this hadith as one of the hadiths with Idraj, but they admitted to its content and tried to justify her anger at Abu Bakr.
خلاصه ماشینی:
از سوی دیگر، بـا توجـه بـه اینکه روایت فدک غضب حضرت زهراع بر ابوبکر عوه بر زیر سؤال بردن عدالت صحابه ، عدم شایستگی ابوبکر برای خفت را از نظر حضرت زهـراع را نیـز ثابـت می کند؛ زیرا بر اساس روایات اهل سنت ، کسی که از حاکمش آزرده شده باشـد، بایـد صبر کند.
بـه همـین سـبب در * سالهای اخیر برخی از معاصران به جای تضعیف سندی ، راه دیگری را در پیش گرفتـه و ادعا کرده اند عبارت «غضب حضرت زهراع و سخن نگفتن با ابوبکر» از ادراجات ابن شهاب زهری ـ راوی روایت ـ است و با این بهانه سعی کردند اصل ایـن عبـارت را مورد تشکیک قرار دهند تا بتوانند آن را از حجیت ساقط نموده، در عین حال لطمـه ای به * ش سطح دانه و * ش سطآمخت وارد نکنند.
طرح شبهه شبهۀ ادراج زهری در روایات غضب حضرت زهراع بر ابوبکر بدین صـورت آمـده است کـه مـاجرای غضـب حضـرت زهـراع بـر ابـوبکر و دوری گزیـدن از وی از ادراجات زهری ـ راوی روایت ـ است و به همین جهت قابـل اسـتناد نیسـت ؛ در ایـن راستا محمد امین هرری(عالم سَلَفی) معاصر مینویسد: «و این بخـش نیـز ادراج راوی است و سخن عایشه نیست ؛ همانطور که لفظ "قـال" در ابتـدای جملـه بـر آن د|لـت میکند.
(مـزی، ١٤٠٠ق ، ج١٢، ص٥١٩) در گزارش شعیب ، غضب حضرت زهراع و هجران و سـخن نگفـتن بـا ابـوبکر بدون هیچ ادراجی به متن روایت عایشه وصل شده اسـت .