چکیده:
هدف این مقاله ، بررسی و واکاوی روابط عمومی و نقش آن در مدیریت بحران است . ایــــن پژوهش به روش توصــیفی-تبیینی انجام شــد و همچنین از روش مروری-کتابخانه ای برای واکاوی نقش روابط عمومی در مدیریت بحران اسـتفاده شـده اسـت . یافته ها پژوهش نشـان میدهد که اگر سازمانی بخواهد که در کار خود موفق باشد بشدت نیاز به یک واحد مستقل به نام روابط عمومی دارد. همچنین یکی از معضلات بشر عصر حاضر، رویدادهای غیرمترقبه است . این رویدادها چه انسانها در ایجاد آن نقش داشته باشند و چه طبیعت آنها را ایجاد کند، خسارات و ضایعات گسترده ای را همراه می آورند. لذا بروز هر رویدادی از این قبیل ، علاوه بر ایجاد خسارات و ضایعات جانی و مالی ، ناپایداری ساختارهای اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی را نیز سبب می شود. نقشی که چنین روابط عمومی به عنوان بازوی مشاوره اصلی وامین مدیریت کل عملیات ایفا می کند، نه تنها باعث تســـهیل وظایف اجرایی مدیریت خواهد شد، بلکه این امکان را هم به وجود خواهد آورد تا حتی از پیامدهای ناگوار سیاسی ، اجتماعی ، حقوقی و اقتصادی بالقوه بعدی نیز جلوگیری شود.
خلاصه ماشینی:
نقشي که چنين روابط عمومي به عنوان بازوي مشاوره اصلي وامين مديريت کل عمليات ايفا مي کند، نه تنها باعث تســـهيل وظايف اجرايي مديريت خواهد شد، بلکه اين امکان را هم به وجود خواهد آورد تا حتي از پيامدهاي ناگوار سياسي ، اجتماعي ، حقوقي و اقتصادي بالقوه بعدي نيز جلوگيري شود.
تکنيک هاي روابط عمومي در واقع افرادي که در روابط عمومي ها فعاليت مي کنند عمدتاً با چهار تکنيک بسيار مهم بايد آشنايي داشته باشند تا بتوانند براي سازمان موفقيت و بهروزي را به ارمغان آورند و از 1 Harlow 2 Cutlip 3 Bernays سوي ديگر بتوانند نياز هاي مخاطبان و سازمان را بطور مناسب و جامع برطرف کنند اين تکنيک ها به شرح زير است : تکنيک پژوهش يک برنامه روابط عمومي موثر بايد مبتني بر اهداف روشن و دقيق باشد، مخاطب خاص خود را بشناسد و به شيوه اي دقيق ارائه شودکه توجه مخاطبان را به سوي خود جلب کند.
در واقع بحث در مورد اين است که روابط عمومي چگونه نقاط ضعف را به قوت تبديل کند و چگونه تهديدات را به فرصت تبديل کند تا بتواند هم با سازمان هاي ديگر رقابت داشته باشد و هم بتواند در مواقع بحراني تصميماتي با توجه به آن موقعيت اتخاذ کند.
روابط عمومي شرکت پس از عادي شدن شرايط ، گزارش مستند از نحوه انعکاس اخبار و اطلاعات مربوط به هر بحران در رسانه ها را تهيه و در اختيار سرپرست کميته بحران قرار دهد(حبيبي، ١٣٩٦: ١٣٢).