چکیده:
صندوق بینالمللی پول یک سازمان بینالمللی است که بر اجرای سامانه پولی بینالمللی نظارت دارد. صندوق بینالمللی پول، یکی از معتبرترین منابع ارزیابی و پیشبینی وضعیت اقتصاد جهانی محسوب میشود. طرح بنیانگذاری صندوق در کنفرانس برتون وودز در ژوئیه ۱۹۴۴ که ساختار اقتصادی جهان پس از جنگ جهانی دوم شکل گرفت به وجود آمد و در دسامبر ۱۹۴۵ آغاز به کار کرد. هر کشوری میتواند درخواست عضویت در سازمان صندوق بینالمللی پول را ارائه کند؛ البته اگر واجد شرایط باشد. از جمله این شرایط، ارائه اطلاعات درباره اقتصاد آن کشور و پرداخت مبلغی برای اشتراک است که هر قدر کشور ثروتمندتر باشد این حق اشتراک هم بالاتر است. بانک جهانی ابتدا برای کمک به بازسازی خرابیهای جنگ جهانی دوم بهوجود آمد، ولی در سال ۱۹۴۹، بهسمت ارتقای توسعه اقتصادی در کشورهای توسعهنیافته معطوف شد. از صندوق بینالمللی پول عمدتا به عنوان آخرین پناهگاه برای گرفتن کمک مالی یاد میشود؛ زمانی که کشورها با بحران شدید مالی مواجه میشوند، برای دریافت کمک مالی به این سازمان رجوع میکنند. در این مقاله که با روش تحلیلی-توصیفی نگارش شده است قصد داریم به تشکیلات سازمانی صندوق بینالمللی پول بپردازیم.
خلاصه ماشینی:
اصولاً معاهداتی که توسط نمایندگان کشورها امضاء میشود در صورتی تعهدآور است که به تصویب قانونی در کشورهای مربوطه برسد به همین علت بند الف بخش اول ماده سی و یکم اساسنامه صندوق بینالمللی پول نیز مقرر میدارد هر دولتی که از طرف او ا ین موافقتنامه امضاء میشود سندی حاکی از اينكه موافقتنامه حاضر را طبق قوانین کشور خود پذیرفته و اقدامات لازم را برای قادر بودن به ایفای کلیه تعهدات مندرج در این موافقتنامه به عمل آورده است نزد دولت ایالات متحده امریکا خواهد سپرد و هر کشوری پس از سپردن سند مندرج در این بند عضو صندوق محسوب خواهد شد.
در سالهای اولیه تاسیس صندوق، مشاوره فقط خاص کشورهایی بود که محدودیتهایی را برای تبدیل ارز برقرار کرده بودند ولی از سال 1978 مشاوره برای تمام کشورها صورت میگیرد مشاوره در مورد کشورهای عضو معمولاً سالی یکبار انجام میشود اما اگر کشوری با مشکل جدی اقتصادی مواجه شود که موجب آسیب به اقتصاد سایر کشورها گردد مدیرعامل صندوق میتواند بحثها و مشورتهای اضافی برای آن عضو برقرار سازد.
به موجب اساسنامه صندوق، مدیرعامل میبایست تحت نظارت کلی هیئت اجرایی مسئول سازمان دادن، استخدام و اخراج کارکنان صندوق میباشد و با در نظر گرفتن اهمیت فوقالعاده کارآیی و صلاحیت فنی کارکنان صندوق مدیرعامل میبایست توجه کافی نماید تا در عین حال که کیفیت کار صندوق را حفظ میکند کارکنان آن را از میان کشورهای مختلف جهان انتخاب کند و کشورهای عضوی که اتباع آنان درصندوق مشغول میشوند باید از اعمال نفوذ در آن خودداری نمایند تا کارکنان مزبور بتوانند بدون آنکه تابع قوه دیگری باشند در نهایت جدیت انجام وظیفه نمایند در سال 1922 تعداد کارکنان صندوق حدود 2180 نفر بود که از میان متجاوز از 100 کشور عضو انتخاب شده بودند.