چکیده:
زمینه و هدف: آمادگی جسمانی یکی از مولفههای ضروری در موفقیت جهت وظایف در خدمت سربازی میباشد. با توجه به کووید-19مدت دوره آموزشی نصف شده است. این مطالعه با هدف ارزیابی آمادگی جسمانی سربازان آموزشی در دوران کروناویروس انجام شد.
روش تحقیق: 42 سرباز سالم وظیفه دوره آموزشی اسفند 1399 انتخاب شدند. پس از انجام بررسیهای پزشکی، پرسشنامه سلامتی و فعالیت بدنی توسط شرکت کنندگان تکمیل گردید. آزمونهای آنتروپومتریکی (سن، قد، وزن و شاخص توده بدن) و آمادگی جسمانی شامل استقامت قلبی-عروقی( دو 3200 متر)، استقامت عضلانی میان تنه (آزمون دراز ونشست) و بالاتنه (آزمون شنای سوئدی،) انعطاف پذیری (آزمون رساندن دستها به نو انگشتان پا)، چابکی، سرعت و پرش توسط متخصصان تربیت بدنی گرفته شد. برای آنالیز دادهها از نرمافزار SPSS v.22 استفاده گردید.
یافتهها: میانگین سن، وزن و قد افراد به ترتیب 22 سال، 75 کیلوگرم و 173 سانتی متر بود. چهل درصد افراد در دامنه لاغر، 25 درصد افراد در دامنه طبیعی، 16 درصد در دامنه اضافه وزن و 19 درصد این افراد در دامنه چاق قرار داشتند. میانگین زمان دویدن در ازمون استقامت قلبی عروقی 16.4 دقیقه بود. میانگین میزان استقامت عظلات بالاتنه و میان تنه بترتیب 52.4 و 42.5 بود. همچنین میانگین نتایج آزمون های انعطافپذیری، چابکی، سرعت و پرش به ترتیب 62.7، 13.2، 9.1 و 1.7 بود.
نتیجهگیری: شرایط بدنی اکثر شرکتکنندگان در وضعیت مناسب قرار دارد. از نظر فعالیتهای جسمانی نتایج نشان داد که اختلاف قابل توجهی بین آنها دیده نمیشود. بهنظر میرسد که کاهش مدت زمان دوره آموزشی تصمیم مناسبی در این دوره بحرانی باشد.
Background and purpose: physical fitness is one of the essential components for success in military service duties. Due to covid-19, the duration of the training course has been halved. This study was conducted with the aim of evaluating the physical fitness of training soldiers during the coronavirus era. Research method: 42 healthy soldiers were selected for the training course in March 2019. After the medical examination, the health and physical activity questionnaire was completed by the participants. Anthropometric tests (age, height, weight and body mass index) and physical fitness, including cardiovascular endurance (two 3200 meters), muscular endurance of the middle body (sit and lie test) and upper body (Swedish swimming test), flexibility (hand extension test) to nine toes), agility, speed and jumping were taken by physical education specialists. SPSS v.22 software was used for data analysis. Findings: The average age, weight, and height of the subjects were 22 years, 75 kg, and 173 cm, respectively. Forty percent of people were in the thin range, 25% of the people were in the normal range, 16% in the overweight range and 19% of these people were in the obese range. The average running time in the cardiovascular endurance test was 16.4 minutes. The average endurance of upper body and middle body muscles was 52.4 and 42.5 respectively. Also, the average results of flexibility, agility, speed and jump tests were 62.7, 13.2, 9.1 and 1.7 respectively. Conclusion: The physical condition of most of the participants is in good condition. In terms of physical activities, the results showed that there is no significant difference between them. It seems that reducing the duration of the training course is a good decision in this critical period.
خلاصه ماشینی:
آزمونهاي آنتروپومتريکي (سن ، قد، وزن و شاخص توده بدن ) و آمادگي جسماني شامل استقامت قلبي-عروقي( دو ٣٢٠٠ متر)، استقامت عضلاني ميان تنه (آزمون دراز ونشست ) و بالاتنه (آزمون شناي سوئدي،) انعطاف پذيري (آزمون رساندن دست ها به نو انگشتان پا)، چابکي، سرعت و پرش توسط متخصصان تربيت بدني گرفته شد.
همراستا با مطالعه حاضر از لحاظ رده سني و روش اندازه گيري وضعيت جسماني، امامي و همکاران به ارزيابي آمادگي جسماني ١٥٠ نفر از دانشجويان پسر سال اول تا چهارم دانشگاه افسري امام علي(ع ) پرداختند و نتايج نشان داد که شاخص توده بدن دانشجويان به ترتيب در سال اول و آخر ٢٢,١٣ و ٢٢,٧٦ کيلوگرم بر مترمربع و درصد چربي بدن افراد که با دستگاه سنجش ترکيب بدن اندازه گيري شده بود، ١٦,٦ و ١٧,١٢ درصد بود (امامي ، کردي و نجفي پور، ١٣٩٠).
در اين راستا فکوريان و همکاران در مطالعه اي با عنوان اثر ٥٩ هفته تمرين مورد نظر نظامي بر آمادگي جسماني، BMI، و سلامت روان دانشجويان افسري مشخص کردندکه يک دوره تمرين منتخب بر آزمون هاي دوي٩❌٤، دراز و نشست ، انعطاف پذيري تأثير معنيداري دارد اما بر شاخص BMI، و سلامت روان تأثير معنيداري ندارد (فکوريان , آذربايجاني, & پيري, ١٣٩٧).
گرون ٧، ليگات ٨ و مولر٩ (١٩٩٩) و 1 Jurca 2 Park 3 Spartali 4 Kostantinos 5 Ioannis 6 Thrasivoulos 7 Gruhn 8 Leggat 9 Müller همکاران در مطالعه اي فوايد حضور در دوره هاي آموزش نظامي را در افزايش توان عضلاني، آمادگي قلبي- تنفسي، کنترل چاقي و کاهش احتمال آسيب پذيري را بررسي نمودند.