چکیده:
موضوع اصلی نسل چهارم حقوق بشر حفظ کرامت انسانی و دفاع از حقوق افراد بشری در برابر سوء
استفاده های احتمالی از طریق فناوری و علم نوین میباشد.
نسل چهارم حقوق بشر حق بر رعایت اخلاق زیستی میباشد، که در اسناد بین المللی و منطقه ای مورد توجه
قرار گرفته است. که در سطح منطقه ای و در اروپا به طور کامل تر و موفق تر به این مهم پرداخته شده است.
نسل چهارم حقوق بشر در اواخر قرن بیستم مورد توجه قرار گرفت. اسناد بین المللی و منطقه ای، بسیاری در
زمینه اخلاق زیستی و حمایت از کرامت انسان در برابر سوء استفاده از علم تصویب شده است که برخی از
آنها الزام آور و برخی دیگر غیر الزام آور هستند.
کلیۀ اسناد بین المللی در زمینۀ نسل چهارم به صورت حقوق نرم و غیر الزام آور هستند. در سطح منطقه ای
صرفا در اروپا کنوانسیون «حقوق بشر و پزشکی زیستی» معروف به کنوانسیون اویدو ٤ آوریل ١٩٩٧ در
مجمع پارلمانی شورای اروپا و پروتکل های الحاقی آن است که تنها سند الزام آور در زمینۀ نسل چهارم
میباشد.
خلاصه ماشینی:
(محمودي کردي، ١٣٨٩: ٢٥٨) همچنين نگرانيهاي موجود در قلمروي اخلاق زيستي و مسائل و معضلات اخلاقي، حقوقي و اجتماعي مربوط به آغاز و پايان حيات ، سلول هاي بنيادي، آزمايش بر روي جنين و رويان انساني، شبيه سازي و دست کاريهاي ژنتيکي، سبب شده اند تا حساسيت جامعه جهاني و نهادهاي بين المللي پيش از گذشته به 702 موضوعات زيست اخلاقي جلب شده و به سمت تدوين و تصويب اصول راهنما، مقررات و ممنوعيت هايي گام بردارند.
(مقدسي، يحيائي نسب ، ١٣٩٥: ٨٣) 705 سومين اعلاميه صادره از يونسکو، اعلاميه جهاني دربارة اخلاق زيستي و حقوق بشر است که در سال ٢٠٠٥ به تصويب رسيده و در مقدمه ، ضمن ابراز نگراني از چالش هاي ناشي از فناوريهاي نوين و تأثير فزايندة آن بر درک بشر از زندگي تأکيد مينمايد که مسائل اخلاقي مطرح شده به موجب اين پيشرفت ها و کاربردهاي فناورانۀ آن ، بايد با توجه کافي به منزلت و کرامت شخص انسان و احترام همگاني و حقوق بشر و آزاديهاي اساسي وي بررسي شوند.
(محمودي، ١٣٩٨: ٥٩) ٢-٣ اسناد منطقه اي نسل چهارم حقوق بشر در سطح منطقه اي، شوراي اروپا همزمان با تصويب اعلاميه جهاني حقوق بشر و ژنوم انساني يونسکو در سال ١٩٩٧، کنوانسيون حقوق بشر و زيست پزشکي را با هدف نخستين ، حمايت از کرامت و هويت همۀ ابناء بشر، و تضمين احترام به تماميت و ديگر حقوق و آزاديهاي اساسي در خصوص بکارگيري علوم زيست شناسي و پزشکي براي هر کس بدون تبعيض اتخاذ شد.