چکیده:
یوهان زشندورف (1662-1580) رئیس مدرسه لاتین سِویکاو، دانشمندی زبانشناس و از مسیحیان لوتری بود. وی از پیشگامان عرصه مطالعات عربی و اسلامی در قلمرو پادشاهی آلمان در امپراتوری روم بود. ترجمه سورههای صف و نباء به لاتین و همچنین ترجمه تفسیر سورههای قارعه و عصر ازجمله آثار چاپی اوست که با حروف چوبی به دشواری چاپ شده است. وی برای تهیه نسخه کامل چاپی قرآن به همراه ترجمه لاتین، کوششهای فراوانی انجام داد؛ اما به دلایل نامعلومی موفق به چاپ کامل قرآن نشد. تاکنون در پژوهشهای فارسی فعالیتها و آثار یوهان زشندورف در کسوت طلایهدار مطالعات اسلامی، موردتوجه و تجزیهوتحلیل قرار نگرفته است. این پژوهش با روش توصیفی ـ کتابخانهای به مرور آثار و فعالیتهای زشندورف در حوزه آموزش عربی و ترجمه قرآن به زبان لاتین پرداخته و بر پایه پژوهشهای پیشین آصف بِن توو، روبرتو توتولی و رینولد گِلِی تلاش کرده است جایگاه این مستشرق آلمانی در حوزه آموزش عربی و مطالعات اسلامی را ترسیم کند. در کنار توصیف و معرفی اجمالی آثار زشندورف، نتایج نشان میدهد گرچه وی در مراحل اولیه ترجمه خود را با نیت ردهنویسی آغاز کرد، ولی در مراحل بعدی و پس از آشنایی با تفسیر بیضاوی، رویکرد خود را تغییر داد که همین امر میتواند عامل انزوای وی در مراحل پایانی حیاتش باشد.
Johann Zechendorff (1580-1662) was the head of the Sevi Kau Latin School, a linguist and a Lutheran Christian. He was one of the pioneers in the field of Arabic and Islamic studies in the territory of the Kingdom of Germany in the Roman Empire. The translation of the Saff and Naba Surahs into Latin, as well as the translation of the commentary of the Qari’ah and Asr Surahs, are among his printed works, which were printed with wooden letters with difficulty. He made a lot of efforts to prepare the complete printed version of the Quran along with the Latin translation; however, due to unknown reasons, he failed to publish the complete Quran. So far, the activities and works of Johann Zechendorf as the pioneers of Islamic studies have not been considered and analyzed in Persian studies. This research, with a descriptive-library method, reviewed the works and activities of Zechendorff in the field of Arabic education and the translation of the Quran into Latin, and based on the previous research of Asaph Ben-Tov, Roberto Tottoli and Reinhold Glei, he endeavored to determine the position of this German orientalist in the field of Arabic education and outlined Islamic studies. In addition to the brief description and introduction of Zeschendorff’s works, the results indicate that although he started his translation in the early stages intending to reject it, in the later stages and after getting to know Baydawi’s exegesis, he changed his approach, which could be the cause of his isolation in the final stages of his life
خلاصه ماشینی:
مقدمه نام یوهان زشندورف Johann Zechendorff (1580–1662)، ضبط این نام در برخی منابع بهصورت یوهان زیشِندورف آمده است؛ بدوی، «قرآن و نسخه هایش در اروپا»، 78:1375؛ ایازی، اهتمام ایرانیان به قرآن، 237:1380)، بهعنوان یک استاد آموزش عربی و مترجم قرآن به زبان لاتین، در محدوده پادشاهی آلمان از امپراتوری مقدس روم ثبت شده است.
مقاله او با عنوان «یوهان زشندورف و مطالعات عربی در مدرسه لاتین سِویکاو» در بخش سوم کتاب آموزش زبان عربی در دوران نخستین اروپای مدرن به سر ویراستاری یان لوپ به چاپ رسیده است (Loop et al, The Teaching and Learning of Arabic in Early Modern Europe, 2017).
سرنخ این مطلب در یک یادداشت مختصر و در مقدمه نسخه قرآنی دومش آمده است (Zechendorff, 1647:2) بر اساس این یادداشت، زشندورف در سال 1626م یک نسخه از قرآن را با زحمت و هزینه زیاد تهیه کرده است و از آن به بعد بهصورت خود آموز، به فراگیری عربی میپردازد (Loop et al, The Teaching and Learning of Arabic in Early Modern Europe, 2017: 68 & 69).
در واقع مکاتبات او با توماس اِرپنیوس (Thomas Erpenius (1584–1624)) در لیدن، ادوارد پوکک (Edward Pococke (1604–91)) در آکسفورد و یوهان هوتینگر در زوریخ، باعث شده است که او بتواند در مدرسه سِویکاو ، یک سایت شرقشناسی تاسیس کند (Glei, "Sleeping in the Cave: Zechendorff's 1632 Latin Translation of the Qur'an”, 2018: 122)؛ اما مشکل اصلی زشندورف برای آموزش عربی و عمیق شدن در مطالعات اسلامی، مسئله پشتیبانی مالی بود (Loop et al, The Teaching and Learning of Arabic in Early Modern Europe, 2017: 86).