چکیده:
هدف این پژوهش، بررسی ضریب رقابت در صنعت بانکداری ایران و ارزیابی تاثیر ادغام افقی بانکی بر ساختار بازار بخش بانکی کشور است. در این پژوهش اثر ادغام افقی بانکی بر اندازه رقابت در بازار متشکل پول با استفاده از دادههای تاریخی در دوره 1397-1389 انجام شده است. به منظور بررسی اثر ادغام افقی بانکی بر اندازه رقابت از مدل پانزار-راس استفاده شده است و آماره H پانزار- راس ناشی از ادغام در سناریوی ورشکستگی، سناریوی قدرت بازاری بازار سپرده، سناریوی ریسک اعتباری و سناریوی ریسک عملیاتی محاسبه شده است که نتیجه حاصل از محاسبات نشان میدهد که مقدار آماره H پس از ادغام ناشی از سناریوی ورشکستگی برابر 31/ 1-، مقدار آماره H ادغام ناشی از سناریوی قدرت بازاری بازار سپرده برابر 48/ 1-، مقدار آماره H ادغام ناشی از سناریوی ریسک اعتباری برابر 88/ 1- و مقدار آماره H ادغام ناشی از سناریوی ریسک عملیاتی برابر 15/ 1- به دست آمده است. همچنین مقدار آماره H برآورد شده قبل از ادغام، 05/ 1- است که براساس میزان کمی این آماره، به آثار رقابتی سناریوهای ادغام بانکی پرداخته شد. نتایج به دست آمده نشان میدهد که سناریوی ادغام مبتنی بر ریسک عملیاتی کمترین اثر منفی را بر اندازه رقابت داشته است و سناریوی ادغام مبتنی بر ریسک اعتباری بیشترین اثر منفی را بر اندازه رقابت داشته است.
This study aimed to examine degree of competition, and how horizontal integration decision affects market structure in Iran’s banking industry. The horizontal integration impact is measured using H-statistic proposed by Panzar and Rosse (1987) based on historical data over the period 2010-2018. We calculate H-statistic in different scenarios including bankruptcy, market power of deposit market, credit risk and operational risk and the estimated H-statistics for these scenarios are -1.31, -1.48, -1.88 and -1.15 respectively. Also, regarding the market situation before integration decisions, the calculated H-statistic is -1.05 leading us to evaluate competitive effects of banking integration scenarios. The results show that operational risk scenario had the lowest negative effect on degree of competition while the highest negative effect was from credit risk scenario.