چکیده:
بانکها از مهمترین بخشهای اقتصاد هر کشور هستند. امروزه یکی از سؤالات مطرح شده در اقتصاد ایران این است که آیا گسترش بانکها و مؤسسات اعتباری غیردولتی که با هدف افزایش رقابت، کارایی و بهطور کلی کمک به رشد اقتصادی ایجاد شدهاند، توانستهاند در دستیابی به اهداف موردنظر موفق باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر گسترش بانکها و مؤسسات اعتباری غیردولتی بر تولید ناخالص داخلی، سرمایهگذاری بخش خصوصی و اشتغال در ایران طی دوره (4)1399- (1)1380 انجام گرفته است. بدین منظور ابتدا شاخص مخصوص و مناسبی جهت بررسی اثرگذاری بانکها و مؤسسات اعتباری غیردولتی ساخته شده است. در مرحله بعدی شاخص مذکور در کنار معادلات تولید ناخالص داخلی، سرمایهگذاری بخش خصوصی، اشتغال و نقدینگی قرار گرفته و در چارچوب یک سیستم معادلات همزمان به روش سیستمی SLS3 برآورد میگردد. سپس اثرات شاخص از دو کانال اثر نقدینگی و اثر تخصیصی سنجیده میشود. نتایج پژوهش حاکی از آن است که طی دوره مورد مطالعه شکلگیری و گسترش بانکها و مؤسسات اعتباری غیردولتی اثر معناداری بر متغیرهای تولید ناخالص داخلی، سرمایهگذاری بخش خصوصی و اشتغال نداشته است.
Banks are among the main sectors of any country's economy. Nowadays, one of the questions raised about Iran's economy is whether the expansion of banks and nongovernmental credit institutions has led to achieving the goals of increasing competitiveness, efficiency, and overall economic growth.
The present study aimed to investigate the effect of the expansion of banks and nongovernmental credit institutions on private sector investment, employment, and gross domestic product in Iran from March 2001 to July 2020. To do this, first, a special and appropriate index was created to evaluate the effectiveness of banks and nongovernmental credit institutions. Then, the index was put alongside the equations of gross domestic product, private sector investment, employment, and liquidity and estimated within the framework of a system of simultaneous equations using the 3SLS system. After that, the effects of the index were assessed through the two channels of the liquidity effect and distributive effect.
The results demonstrated that during the study period, the formation and expansion of banks and non-governmental credit institutions had no significant effect on private sector investment, employment, and gross domestic product.
خلاصه ماشینی:
نتايج پژوهش حاکي از آن است که طي دوره مورد مطالعه شکل گيري و گسترش بانک ها و مؤسسات اعتباري غيردولتي اثر معناداري بر متغيرهاي تو يد ناخالص داخلي ، سرمايه گذاري بخش خصوصي و اشتغال نداشته است .
بنابراين اين بحث مطرح ميشود که آيا گسترش بانک هاي غيردولتي و مؤسسات اعتباري منجر به هدايت نقدينگي به سمت سرمايه گذاري در راستاي افزايش توليد ناخالص داخلي و ايجاد اشتغال و در کل افزايش رشد اقتصادي شده است ؟ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ١.
جهت مطالعه اثر گسترش بانک ها و مؤسسات اعتباري غيردولتي بر متغيرهاي کلان اقتصادي مورد بررسي از مکانيسم هاي گفته شده نياز به تدوين يک الگوي مناسب تحليلي براي اقتصاد ايران ميباشد.
در استفاده از الگوي کلان و متغيرهاي اقتصادي مورد نظر جهت برآورد الگو سعي شده است که مفروضات الگوي کلان مشابه شرايط اقتصاد ايران طراحي و انتخاب شود تا بدين طريق بتوان اثر شکل گيري و گسترش بانک ها و مؤسسات اعتباري غيردولتي از مکانيسم هاي تخصيصي و نقدينگي بر توليد، اشتغال و سرمايه گذاري بخش خصوصي مورد بررسي قرار گيرد.
اين شاخص که نشان دهنده رشد نقش آفريني بانک ها و مؤسسات اعتباري غيردولتي است ، به طور کلي از طريق دو مکانيزم تخصيصي و نقدينگي ميتواند هدف هدايت اعتبار و منابع مالي به سمت فعاليت هاي کارا و توليدي را محقق سازد.
“The Impact of Banking Sector Development on Economic Growth: The Case of Vietnam’s Transitional Economy”.
“The Impact of banking Sector Development on Economic Growth: Comparative analysis of Ukraine and some EU countries”.