چکیده:
ابعاد مختلف وضع تحریمهای شخصی بر شرکتها و اشخاص توسط وزارت خزانه داری آمریکا، موضوع مقالات و پژوهشهای مختلفی بوده است اما خروج از فهرستهای تحریمی توسط این اداره، به دلیل نبود رویه و رفتار مشخص و قابل مطالعه، کمتر موضوع مطالعه قرار گرفته است. پرونده خروج شرکتهای "ای ان پلاس"، "روسال" و "یورو سیب انرگو" از فهرست اس دی ان آمریکا که به دلیل مالکیت و همچنین کنترل مستقیم و غیرمستقیم توسط اولگ دریپاسکا تحریم شده بودند، رویه بسیار مهم و قابل مطالعهای در خصوص رویکرد اوفک آمریکا به درخواستهای خروج از فهرست تحریمها ایجاد نموده است. الزامات حقوقی مطالبه شده توسط اوفک جهت خروج از فهرست تحریمی که شامل موارد متعددی چون میزان مالکیت، نحوه چینش اعضای هیئت مدیره، محل اقامت و تابعیت آنها، اقامتگاه شرکتهای تحریم شده و موارد شکلی مانند ارسال گزارشان و پر کردن اظهارنامههای دورهای میباشد، رفتار و استانداردهای مدنظر اداره اوفک آمریکا در خارج نمودن شرکتهای مشمول تحریم از فهرست تحریمها را روشن میسازد. این مقاله با مطالعه موردی پرونده خروج این شرکتها از فهرست تحریمها، شاخصها و معیارهای انقطاع رابطه مالکانه و کنترلی، چه به صورت مستقیم و چه غیرمستقیم را از نگاه وزارت خزانه داری و اوفک آمریکا مطالعه و تبیین مینماید.
The article studies the legal elements which US Office of Foreign Assets Control (OFAC) shall use to assess the delisting application of entities listed in the Specially Designated Nationals and Blocked Persons List (SDN). This article studies the delisting of three Russian-owned and controlled entities; EN+, Rusal and Euro Sib Energo and examines OFAC's approach to the concept of indirect control and ownership and how an entity could establish its control or ownership disconnection, with a sanctioned person or entity.