چکیده:
نقش تعداد سربازان در تأمین امنیت ملی کشورها به قدری حائز اهمیت است که علیرغم پیشرفت بشر در حوزه فناوری و آشنایی او با کاربرد تسلیحات نظامی، احساس نیاز به این شاخص همچنان ملموس است. پاسخ به نیاز اخیر تا حدودی از رهگذر انجام خدمت وظیفه توسط سربازان میسر میگردد. اجرای فرآیند خدمت وظیفه در زمره حقوق حاکمیتی هر دولتی محسوب شده و هیچ مقررهای در حقوق بینالملل دولتها را از اجرای گونه اجباری و اختیاری این فرآیند منع نکرده؛ لیکن این بیان بدین معنا نیست که حاکمیت در اعمال حق مزبور دارای آزادی مطلق است و به هر نحو که بخواهد میتواند از سربازان خویش استفاده کند. پرسش اصلی تحقیق حاضر از این قرار است که مواضع حقوق بینالملل در خصوص ایفای نقش اجباری و اختیاری کودکان به عنوان سرباز چیست و چه ضرورتی در آگاهی یافتن از این مواضع وجود دارد؟ نویسندگان با هدف یافتن پاسخی کامل و مبتنی بر موازین حقوقی از روش توصیفی-تحلیلی استفاده نمودند. نتیجه کلی تحقیق ضمن تأکید بر ضرورت پیروی دولتها و گروههای مسلح غیررسمی از مواضع حقوق بینالملل پیرامون ایفای نقش کودکان به عنوان سرباز، این هشدار را به تمام کودکان جهان میدهد که ایفای نقش آنان در کنار اعضای نیروهای مسلح میتواند ختم به سوءاستفاده کردن و استفاده نامتعارف از ایشان گردد.
The number of soldiers plays a key role in providing the national security of a country. Despite advances in technology and acquaintance with the use of arms, human beings still feel a tangible need to maintain a reasonable number of soldiers. The answer to the recent need is possible to a certain extent through the service of the soldiers. The implementation of conscription is considered among the sovereign rights in each state, and no regulations of the international law have prohibited states from exerting force or granting discretion in this process. However, this does not mean that sovereignty has absolute freedom to enforce the aforesaid right and is free to employ soldiers in any ways possible. The main question of the present research is that what are the positions of international law regarding the mandatory and optional role of children as soldiers and what is the need to know about these positions? The authors used a descriptive-analytical method for finding a thorough answer based on legal standards. The general research results emphasized that states and unofficial armed groups should abide by the stances of international law on children’s roles as soldier. Moreover, the research results warn all children worldwide that participating in the armed forces can make them subject to abuse.
خلاصه ماشینی:
فرايند نظام خدمت وظيفه از مصاديق حقوق حاکميتي هر دولتي محسوب شده و نظر به نقش اين فرايند در تأمين امنيت ملي ٥، هيچ مقرره اي در حقوق بين الملل ٦ دولت ها 9 را از اجراي گونه اجباري ٧ و اختياري ٨ آن منع نکرده ؛ ليکن اين بيان بدين معنا نيست که حاکميت در اعمال حق مزبور داراي آزادي مطلق است و به هر نحو که بخواهد ميتواند از سربازان ١٠ خويش استفاده کند (٢٠١٣١٢٧,Jobes).
پرسش اصلي تحقيق حاضر از اين قرار است که مواضع حقوق بين الملل در خصوص ايفاي نقش 1- Military weapons 2- Unmanned Aerial vehicle 3- Missile 4- Duty Service 5- National Security 6- International Law 7- Compulsory 8- Optional 9- Sovereignty 10- Soldiers اجباري و اختياري کودکان ١١ به عنوان سرباز چيست و چه ضرورتي در آگاهي يافتن از اين مواضع وجود دارد؟ ميدانيم که ايفاي نقش به عنوان سرباز مستلزم توان روحي و جسمي معقول بوده و شاخص سن نقش ويژهاي را در ساختار روحي و جسمي انسان ايفا ميکند.
سواي تمام انتقاداتي که بر خدمت وظيفه اجباري وارد آمده است بايد اذعان نمود که نظر به نقش کليت نظام خدمت وظيفه در تأمين امنيت ملي ، هيچ مقرره اي در حقوق بين الملل دولت ها را از اجراي گونه اجباري يا اختياري آن منع نکرده ؛ ليکن اين بيان بدين معنا نيست که حاکميت در اعمال حق مزبور داراي آزادي مطلق است و به هر نحو که بخواهد ميتواند از سربازان خويش استفاده کند (٢٠١٣١٢٧,Jobes).